محمود احمدی نژاد - استادیار دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
افشین شریعت - استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران
علیرضا احمدی فینی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل دانشگاه علم و صنعت

امروزه اتومبیل متداول ترین وسیله حمل و نقل شهری و برون شهری محسوب می شود، که به همراه ارتقاء آسایش فردی جامعه، متاسفانه یکی از مهمترین علل مرک و میر در جهان بشمار می آید. به طوری که سالانه جمعیت کثیری جان خود را در حوادث رانندگی از دست می دهند. خسارتهای جانی فقط یک بخش از آسیبهای تصادفات می باشد. خسارت های مالی، روحی، روانی و تاخیرات طولانی مدت از دیگر پیامدهای این تصادفات محسوب می شوند. لذا بدلیل اهمیت موضوع، داشتن ک رویکرد مدیریتی جامع و کامل در مقوله حوادث امری ضروری و مهم تلقی می شود. در کشور ما نیز با وجود سالانه، 27 هزار کشته، 250 هزار مجروح و بالغ بر میلیاردها تومان خسارت مادی در اثر حوادث جاده ای هنوز با یک نگرش جامع هماهنگ به تصادفات پرداخته نمی شود. کاهش آثار حوادث تاثیر بسزایی در کاهش تبعات تصادفات دارد. مدیریت ایمنی و مدیریت سانحه (incident management system) در کاهش آثار حوادث قبل و پس از حوادث دارای اهمیت است. مدیریت سانحه که به مدیریت پس از وقوع جادثه بر می گردد، صرفا به ارسال اورژانس محدود نمی شود. در زمان بروز حادثه بر حسب ابعاد آن سازمانهای مختلفی در صحنه حاضر می شوند، سازماندهی فعالیتهای این ارگانها به صورت همزمان در یک مکان مشترک با منتهای دقت و حداکثر سرعت نیازمند یک ساز و کار مدیریتی خاص می باشد. فقدان این نوع مدیریت در وضعیت کنونی مشکلات و خسارات گسترده به همراه داشته است. روشهای مختلفی برای مدیریت سانحه بکارگیری می شود، که سامانه فرماندهی سانحه از این جمله است. این سامانه بر اساس یک برنامه ریزی جامع و یکپارچه به منظور ساماندهی فعالیتهای ارگانهای دخیل در حوادث زمینه ای مناسب برای بازگرداندن شبکه به حالت عادی را فراهم می کند. در این مقاله با توجه به وضعیت فعلی کشور در رابطه با اقدامات بعد زا بروز حادثه به ارائه پیشنهاداتی برای بکارگیری مدیریت حادثه و لزوم بهره گیری از سامانه فرماندهی حادثه پرداخته می شود، که بکار بردن آنها می تواند در جهت بهبود عملکرد اقدامات بعد از حادثه موثر باشد.

شبکه حمل و نقل ، سوانح ، مدیریت سوانح