میقات حبیبیان - دانشجوی دکتری برنامه ریزی حمل و نقل، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی شریف
محمود کرم رودی - کارشناس ارشد مهندسی راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران

مشکلات مربوط به کمی کردن پارامترهای ایمنی در حمل و نقل، همواره ارزیابی های کیفی این مقوله راه به همراه داشته است . در شرایط فقدان آمار تصادفات جاده ای ، روش بازرسی ایمنی راه به عنوان یکی از اصلی ترین ابزارهای مورد استفاده در تمام دنیا با تکیه بر قضاوت مهندسی ناظران مورد استفاده قرار گرفته است . در این روش همواره ارائه راهکار و تعیین اولویت آن بر اساس قضاوت ناظر و متولیان امور حمل و نقل صورت می گیرد . در این مقاله برای غلبه بر این نقطه ضعف و امکان معیاردهی به قضاوت های کیفی، با الهام از روش نمره دهی و نیز فرآیند تحلیل ترتیبی در انتخاب گزینه های مدیریتی و همچنین استفاده از مفهوم بازرسی ایمنی راه، روشی برای انتخاب و تشخیص میزان اولویت پروژه های تحت بررسی برای ارتقای ایمنی طراحی گردیده است . همچنین به منظور کاربردی شدن روش، و محاسبه تاثیر عوامل متشکل در احتمال بروز حادثه در شبکه معابر دو خطه دو طرفه بین شهر ی، با استفاده از پرسشنامه هایی که توسط 4 متخصص ایمنی جاده ای تکمیل گردیده ، سهم عوامل فوق بدست آمده است . این مقاله نشان می دهد که ده عامل مهمتر در بروز حوادث جاده ای در مجموع نیمی از احتمال بروز حادثه را تشکیل می دهند .

ارزیابی ایمنی راه، بازرسی ایمنی، شبکه راه های دوخطه دو طرفه بین شهری، فرایند تحلیل ترتیبی