محمود عامری - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
حمید جهانیان پهلوانلو - کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
ذوالفقار زارعی - کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

یکی از پارامترهای دخیل در ایمنی راه ، مقاومت لغزشی سطح رویه راه می باشد ، بویژه زمانیکه سطح راه به علت هوای بارانی و مرطوب فاقد اصطکاک مناسب با لاستیک وسیله نقلیه بوده و راننده در هنگام مواجه شدن با خطر ، اقدام به ترمزگیری کند . مقاومت در برابر لغزندگی به عنوان نیرویی که در برابر سرخوردن لاستیک ها بر روی سطح روسازی ، هنگامیکه از چرخیدن لاستیک ها ممانعت می کند ، تعریف می شود . بدیهی است که کاهش در مقدار مقاومت لغزندگی ، باعث افزایش در نرخ تصادفات رانندگی بویژه در فصول مرطوب می - شود . از پارامترهای موثر در میزان مقاومت در برابر لغزندگی می توان به موارد مختلفی اشاره کرد ازجمله : الف ) عوامل مربوط به ترمز و لاستیک وسایل نقلیه ب ) شرایط آب و هوایی و ترافیکی ج ) کیفیت و بافت و دانه بندی مصالح بکار رفته در مخلوط د ) عوامل مربوط به طرح اختلاط آسفالت . در این تحقیق برای بررسی عامل بافت و دانه بندی و جنس مصالح ، نمونه های آسفالتی با دانه بندی پیوسته شماره 5 آئین نامه روسازی راههای ایران وهمچنین دانه بندی باز و نیز استفاده از سرباره آهن گدازی ساخته شدند و بکمک دستگاه آونگ انگلیسی مورد آزمایش قرار گرفتند . در ساخت این نمونه ها از مصالح شکسته کوهی و قیر 60 - 70 استفاده شد . برپایه نتایج بدست آمده ، مشخص گردید که دانه بندی باز و استفاده از سرباره آهن موجب افزایش مقدار عدد آونگ انگلیسی ) ) BPN می شود که به مفهوم افزایش مقاومت در برابر لغزندگی و سرخوردن می باشد

مقاومت لغزشی ، روسازی ، بافت درشت وریز , دستگاه آونگ انگلیسی ، سرباره آهن