منصور فخری - استادیار دانشکده دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران - ایران
نریمان برازی جمور - کارشناس ارشد راه وترابری دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران، ا

مخلوط آسفالتی متخلخل مخلوطی است با ساختار دانه بندی از نوع باز که علیرغم داشتن کارایی کمتر در برابر بارهای سنگین ترافیکی دارای مزایای فراوانی از قبیل کاهش میزان سر و صدای ناشی از عبور وسایل نقلیه بر روی سطح روسازی و همچنین کاهش پدیده هیدروپلنینگ و بازتابندگی نور و افزایش میزان نفوذپذیری و مقاومت لغزندگی می باشد. با توجه به اینکه عمر روسازی فاکتور مهمی در طراحی روسازی بر اساس هزینه های اقتصادی محسوب می گردد، جهت افزایش میزان مقاومت این نوع مخلوط ها در برابر پدیده خستگی، از قیرهای اصلاح شده پلیمری در ساخت این نوع مخلوط ها استفاده می کنند. در این تحقیق اثر استفاده از قیرهای اصلاح شده با پلیمر SBS بر روی مقاومت کششی غیر مستقیم مخلوط های آسفالتی متخلخل و آسفالتی متداول مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آنست که مخلوط های آسفالتی متخلخ ساخته شده با این نوع قیرها، عملکرد مناسب تری نسبت به مخلوط های آسفالتی متخلخل ساخته شده با قیرهای خالص 100-85 را از خود نشان می دهند.

آسفالت متخلخل ، مقاومت کششی غیر مستقیم ، قیرهای اصلاح شده با پلیمر SBS