فرامرز عالمی - دانشجوی دکتری مهندسی زلزله پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندس
فریبرز ناطقی الهی - استاد، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
منصور ضیایی فر - استادیار پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله

ساختمانها و دیوارهای مصالح بنایی در زلزله های گذشته عملکرد مناسبی نداشته اند که شکل پذیری پایین از مهمترین دلایل این رفتار نامناسب بوده است. یکی از راه های افزایش شکل پذیری ، حذف موددهای شکست برشی ترد و یا بهبود رفتار خمشی می باشد.بدین ترتیب که چنانچه بتوان بهروشی مودهای شکست برشی ترد دیوار را شناسایی نمود، با تغییر رفتار دیوار از برشی(که رفتاری غیر شکل پذیر است) به خمشی (که رفتاری شکل پذیر است) عملکرد لرزه ای دیوار بهبود خواهد یافت. برای ارزیابی کمی و شناسایی مودهای رفتاری دیوارهای مصالح بنایی به روشهای کمی و دقیق نیاز می باشد که در این مقاله از روش مدلسازی قاب معادل و تحلیل استاتیکی غیر خطی که اخیرا توسط برخی از محققین برای مدلسای دیوارهای مصالح بنایی بکار رفته و نتایج قابل قبولی نیز بدنبال داشته ، استفاده گردیده است. در این روش پس از مدل سازی دیوار بصورت قاب معادل با استفاده از تحلیل استاتیکی غیر خطی، مودهای شکست دیوار شناسایی شده و چنانچه مود شکست برشی در پایه ای مشاهده گردید، با تغیر رفتار پایه مورد نظر از برشی به حمشی که با روشهای ازجمله افزایش ارتفاع بازشوهای مجاور ( افزایش لاغری پایه) قابل انجام است، دیوار مجددا مدلسازی و تحلیل گردیده و این مسیر تا حذف مودهای رفتاری ترد از سیستم ادامه می یابد. در این تحقیق با استفاده از نتایج آزمایشگاهی دو دیوار آجری با مقیاس واقعی، سعی گردیده با حذف مودهای رفتاری برشی در دیوار (1) ظرفیت دیوار 3 درصد کاهش یافته، ولی شکل پذیری دیوار 81 درصد افزایش داشته است. همچنین در دیوار (2) با افزایش شکل پذیری خمشی، ظرفیت جانبی دیوار 13 درصد کاهش یافته، اما شکل پذیری دیوار 41 درصد افزایش یافته است.

دیوار مصالح بنایی ، شکل پذیری ، شکست ترد ، مدلسای قاب معادل ، بهسازی لرزه ای