عادل کسایی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه گروه عمران، دانشگاه گیلان
سعید پورزینلی - دانشیار سازه، دانشگاه گیلان

تحقیق حاضر به منظور مقایسه زمان تناوب اصلی بدست آمده برای ساختمانها از روابط تجربی (آیین نامه ای) و تحلیلی دقیق و تأثیر آن دو درمحاسبه نیروی زلزله وارد به ساختمان در روش استاتیکی خطی انجام گرفته است، هدف از این مطالعه، بررسی ضریب افزایش زمان تناوب آیین -نامه ای در ساختمانهای با مشخصات سازه ای مختلف و ارائه یک ضریب افزایش مجاز برای زمان تناوب می باشد. پس از انجام تحلیل با استفاده ازنرمافزارهای متداول مشاهده گردید که در ساختمان های بلند استفاده از ضریب افزایشی بزرگتر از مقدار مجاز تعیین شده در آیین نامه، ضروری میباشد.

زمان تناوب اصلی، آیین نامه 2800، ساختمان های فلزی، ضریب افزایش زمان تناوب، نیروی زلزله