غلامرضا قدرتی امیری - استاد، قطب علمی پژوهشهای بنیادین در مهندسی سازه، دانشکده مهندسی عمر
مهران ابوالفضلی طوسی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشکده عمران، دانشگاه علم وصنع

جداسازی لرزه ای یکی از روشهایی است که بطور همزمان جابجایی و شتاب طبقات را کاهش می دهد. یکی از شیوه های رایج در این زمینه برای ساختمانهای بنایی، جداسازی تراز پایه توسط مصالح بنایی میباشد. از مهمترین ویژگیهای این روش پایین بودن هزینه های اجرا و دسترسی آسان به مصالح میباشد. در این مقاله، رفتار دینامیکی ساختمانهای بنایی 1 تا 4 طبقه برای پایه های ایزوله شده با مصالح بنایی و نیز پایه های ثابت با ایجاد مدل سه بعدی سازه بررسی شده است. بدین منظور از تحلیل استاتیکی غیرخطی فزاینده جهت بررسی پاسخ لرزهای و تعیین سطح عملکرد دو سیستم استفاده گردیده است. نتایج این مطالعه بیانگر عملکرد مناسب سازه های جداسازی شده با مصالح بنایی نسبت به سازه هایی با پایههای ثابت میباشد. در سازه های جداسازی شده، به دلیل وجود لایه لغزشی بین روسازه و پی، کاهش قابل ملاحظه ای در مقدار برش پایه رخ میدهد. دلیل این امر، عملکرد فیلتر مانند لایه لغزشی است که شتاب ورودی به سازه را به مقدار ضریب اصطکاک مصالح محدود مینماید. علاوه بر آن، استفاده از مصالح بنایی موجب افزایش محدوده عملکرد خطی سازه میگردد

جداسازی لرزه­ای، ساختمان­های بنایی، تحلیل استاتیکی غیرخطی فزاینده، سطح عملکرد