منصور فخری - استاد یار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، خیابان و
محمد بوالحسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

یکی از خرابی های روسازی، خرابی عریان شدگی است که به معنی شکست پیوند چسبندگی بین مصالح سنگی و قیر می باشد. این پدیده که در اثرنفوذ رطوبت به داخل مصالح سنگی روی می دهد، به خصوصیت چسبندگی قیر و مصالح سنگی مربوط می شود. اضافه کردن انواع مختلف فیلر با درصد های بهینه و همچنین به کار بردن آنتی استریپینگ های مایع از جمله روشهای شناخته شده برای جلوگیری از این نوع خرابی می باشند. طی مطالعاتی که محققان در گذشته انجام داده اند، آنها اثر جداگانه هر کدام از افزودنی های فوق را بر روی پدیده عریان شدگی مورد بررسی قرار دادهاند، لذا در تحقیق حاضر تاثیر توام فیلر آهکی و مایع ضد عریان شدگی بر روی این خرابی مورد مطالعه قرار می گیرد که در آن از نسبت مقاومت مارشال به عنوان پارامتر ارزیابی مقاومت آسفالت در مقابل خرابی عریان شدگی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد نسبت مقاومت مارشال با افزایش درصد فیلر آهکی و آنتی استریپینگ مایع، افزایش می یابد. هم چنین با استفاده از درصد آهک ثابت و افزودن درصد های مختلف آنتی استریپینگ نسبت مقاومت مارشال افزایش می یابد. افزایش همزمان درصد آهک و آنتی استریپینگ نیز این نسبت را افزایش می دهد به طوریکه درماکزیمم حالت این نسبت به عدد 1 نزدیک می شود، همچنین کم شدن درصد هر دو ماده افزودنی در استفاده همزمان آنها بر روی خرابی عریان شدگی دارای مزیت اقتصادی نسبت به حالت کاربرد هر کدام از آنها به تنهایی می باشد.

عریان شدگی، آنتی استریپینگ، فیلر آهکی، نسبت مقاومت مارشال