مهرداد حجازی - دانشیار مهندسی سازه، گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفه
محسن اعتمادی - استادیار مهندسی زلزله، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان
حامد مهداد - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشکده عمران، دانشگاه آزاد

استفاده از جداساز پایه ماسه ای یکی از روش های مقابله با عملکرد غیر شکل پذیر سازه های بنایی در برابر زلزله است. در این مقاله به بررسی رفتارلرزه ای ساختمان های آجری 1 و 2 طبقه بر روی جداساز پایه ماسه ای با عملکرد اصطکاکی-لغزشی پرداخته شده است. جهت نیل به این هدف ازآنالیزهای المان محدود توسط نر م افزار ANSYS Workbench استفاده گردیده. مدل های مورد بررسی ساختمان هایی با پلان مربعی شکل واستفاده گردیده. مدل های مورد بررسی ساختمان هایی با پلان مربعی شکل و دیوارهای نامتقارن، از لحاظ بازشوها، با ابعاد 8×8 متر، و پلان های مستطیلی شکل با نسبت های طول به عرض 2 به 1 و 3 به 1 بوده اند. جهت رسیدن به ضخامتی مناسب برای جداساز ماسه ای برای ارتقاء عملکرد لرز های ساختمان ها با کاهش فرکانس های ارتعاشی آن ها (دور کردن فرکانس های سازه های بنایی آجری از فرکانس های مخرب بسیاری از زلزله ها)، مدل های این سازه ها تحت مجموعه ای از آنالیزهای مودال ودینامیکیِ طیفی، حاصله از 9 زلزله طبس 1978 ، ناغان 1977 ، بم 2003 ، السنترو 1940 ، نرتریج 1994 ، کوبه 1995 ، سن فرناندو 1971 ، ویکتوریا 1980 و پارک فیلد 1966 ، قرار گرفته است. بدین منظور با استفاده از خواص ماسه خشک و کم تراکم، دو نوع سیستم جداساز (زیر لایه های صرفاً ماسه ای و لایه های متناوب ماسه ای و بتنی) مورد بررسی قرار گرفته اند. در ابتدا برای پلان های مربعی ضخامت های مطلوب حاصل شده اند. این ضخامت ها برای ساختمان آجری 1 طبقه 0/15 متر و برای ساختمان 2 طبقه 0/25 متر بوده اند، سپس نتایج حاصله برای دو نوع ساختمان با پلان های مستطیل شکل نیز تست شده اند که پاسخ تقریباً مشابهی از لحاظ میزان خرابی برای آن ها بدست آمده است. از این رو می توان ضخامت های مذکور را برای این سازه ها، در شرایط لرزه ای لحاظ شده، مناسب دانست.

جداسازی لرزه ای، جداساز ماسه ای، عملکرد اصطکاکی- لغزشی، سازه های بنایی، آنالیز المان محدود، آنالیز مودال، آنالیز طیفی