احمد شوشتری - استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
رضا خواجوی - دانشگاه فردوسی مشهد، مرکز تحقیقات زلزله شناسی

پژوهشگران الگوسازی عضو قابی ناکشسان را برپایه مومسانی پیشرونده با شیوه های سختی، نرمی و درهم سامان داده اند. شیوه سختی، از آن رو که ساختاری نظام مند دارد، دلخواه تحلیلگران است. اما عضوهای قابی ساخته شده با این روش، میدان خمیدگی را که در پی رفتار ناکشسانی غیرخطی شده اند، خطی برآورد میکنند. برای برآمدن از این چالش، تحلیلگران یا عضو قابی را با چندین جزء شبکه بندی میکنند، و یا از عضو قابی ساخته شده به شیوه نرمی بهره میجویند. هر یک از این دو راهکار کاستیهایی دارند. در این مقاله، روشی برای ساخت عضو قابی به شیوه سختی پیشنهاد میشود که توانایی برآورد درست میدان خمیدگی را برپایه اندازه نرمی مقطعها دارد. با بهرهجویی از این عضو می توان از ساختار ساده روش سختی در تحلیل بهره جست. توانمندی این جزء با تحلیل بار افزون یک نمونه قابی نشان داده میشود.

تحلیل بار افزون، جزء محدود ناکشسان قابی، روش سختی، قاب دو بعدی، مومسانی پیش رونده.