جواد نظری افشار - هیات علمی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس- تهران
محمود قضاوی - هیات علمی- دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی- تهران

استفاده از روشهای مبتنی بر تعادل حدی روشی مفید جهت برآورد ظرفیت باربری پی های سطحی می باشد که روشهای مشهوری چون روش ترزاقی، مایرهوف،وسیک، هنسن از این جمله می باشند. مطابق با نظر آیین نامه هایی مانند آیین نامه بتن ایران تنش مجاز خاک یا بار مجاز شمع در هنگام وجود باد یا زلزله را می توان حداکثر تا 33 درصد افزایش داد. در حالی که این نوع نگرش بدون در نظرگرفتن شرایط ژئوتکنیکی و دیگر پارامترهای تاثیر گذار بر ظرفیت باربری پی خیلی مناسب نمی باشد. با توجه با لرزه خیزی کشور ایران و حاکم بودن نیروی جانبی لرزه ای ناشی از زلزله در طراحی سازه ها در اغلب موارد بالطبع لازم است که درک صحیحی از رفتار پی ها در هنگام اعمال نیروهای لرزه ای علاوه بر نیروهای استاتیکی صورت گیرد. در این مقاله با استفاده از تکنیک عددی اجزا محدود به بررسی تاثیر تغییر مقدار زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی و مدول الاستیسیته خاک و عرض پی بر نشست ناشی از بار استاتیکی و نیروی دینامیکی ناشی از زلزله پرداخته شده است.

پی های سطحی، ظرفیت باربری، نیروی زلزله، نشست پی، روش اجزای محدود