راضیه سیستانی نژآد - کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف
مصطفی فخر آبادی - کارشناسی ارشد مهندسی زلزله، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت
مسعود مفید - استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف

استفاده از مصالح بنایی یک روش ساخت قدیمی است و سازه های مصالح بنایی بخش وسیعی از ساختمانهای جهان را تشکیل می دهند. این مصالح درمعماری گذشته بسیار کاربرد داشته و اکنون نیز با وجود گسترش مصالح جدید همچنان مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به اینکه بخش وسیعی از ساختمانهای موجود در کشور ما نیز ساختمانهای مصالح بنایی و آجری می باشند، توجه به رفتار اینگونه ساختمانها می تواند منجر به بهبود خواص آنها گردد. مصالح بنایی موادی هستند که به دلیل وجود اتصالات ملات که صفحه ی ضعف آنها به شمار می آید، خصوصیات متفاوتی در جهات مختلف خواهند داشت، لذا خواص ملات مورد استفاده در ساختمانهای آجری به شدت روی رفتار این سازه ها تأثیر گذار است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تأثیر خصوصیات مکانیکی ملات (سختی کششی، سختی برشی، مقاومت کششی، مقاومت برشی و انرژی شکست) بر رفتار دیوارهای آجری می باشد. ملات مورد استفاده در دیوارهای مورد بررسی، به کمک المانهای تماسی که قابلیت مدلسازی شروع و گسترش خرابی را دارا می باشند، مدل می شود. به منظور دستیابی به هدف مورد نظر از نرم افزار اجزاء محدودAbaqus استفاده می گردد. در این مقاله با تغییر یک سری از خصوصیات مکانیکی ذکر شده و ثابت نگه داشتن سایر خصوصیات، تأثیر پارامتر مورد نظر در منحنی بار- جابجایی و نهایتا جذب انرژی دیوار بررسی می گردد. برای این منظور، مدلهای ساخته شده تحت جابجایی جانبی درون صفحه قرار می گیرند. نتایج حاصل نشان می دهد که با افزایش پارامترهایی نظیر سختی، مقاومت کششی و مقاومت برشی، ظرفیت باربری دیوار افزایش م ییابد و کاهش انرژی شکست کششی و برشی سبب بروز رفتار تردتر در سازه می گردد. لذا در حالت کلی می توان چنین نتیجه گرفت که استفاده از ملاتهایی با خصوصیات مکانیکی بهتر به میزان زیادی سبب بهبود رفتار دیوار آجری در برابر بارهای جانبی درون صفحه می شود

مصالح بنایی، اتصالات ملات، مدلسازی، المانهای تماسی، جابجایی جانبی