شهریار افندیزاده زرگری - دانشیار، مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران
الیاس فرح زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و ص
نوید کلانتری - دانشجوی دکترا، مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایرا

با توجه به مشکلات موجود در سیستم های حمل و نقل همگانی کشورها که باعث کاهش قابلیت دسترسی و افزایش زمان سفر می شوند، در جهت رفع این مشکلات احتیاج به یک سیستم یکپارچه و هماهنگ است. هدف از این مطالعه تعیین فاکتورها و مکانیسم های تاثیر گذار در حمل و نقل چند مده و در نهایت طراحی یک شبکه بهینه همگانی بطور همزمان برای اتوبوس و بخش ریلی است. در طراحی یک شبکه چند مده یکپارچه ترکیب مدها الزامات طراحی شبکه را تغییر می دهد و در نتیجه طراحی شبکه چند مده نیاز به یک متدولوژی طراحی متفاوت با حالت طراحی شبکه تک مدی دارد، در روند حل برای تولید شبکه های مختلف و یافتن یک جواب مناسب از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. در این مطالعه فرضیاتی همچون تقاضای ثابت و مشخص بودن معابر امکان پذیر در نظر گرفته شده و با هدف کمینه کردن زمان سفرکل این طراحی انجام شده است. در نهایت یافته های این مطالعه بر روی یک شبکه مجازی آزمایش و نتایج آن ارائه شده است.

طراحی شبکه – چند مده – شبکه یکپارچه – الگوریتم ژنتیک