مهدی سلیمانی راد - کارشناس ارشد عمران - سازه، دانشگاه بوعلی سینای همدان
محسن تدین - استادیار گروه عمران، دانشگاه بوعلی سینای همدان
فریدون رضایی - استادیار گروه عمران، دانشگاه بوعلی سینای همدان

در این پژوهش، تأثیر استفاده از سطوح مختلف عیار سیمان بر مقاومت فشاری، جذب آب حجمی و جذب آب مویینه در بتن های دارای نسبت آب به سیمان ثابت مورد بررسی قرار گرفته است. نسبت های آب به سیمان 0/4 ، 0/45 ، 0/5 بودند که با هر یک چهار مخلوط با عیار های سیمان 300 ، 350 ، 400 و 450 kg/m3 ساخته شد. در ساخت مخلوط ها سیمان پرتلند نوع 2 و سنگدانه های با حداکثر اندازه 19 میلی متر مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که در یک نسب ت آب به سیمان ثابت، کاهش عیار سیمان در مخلوط از 450 تا 350kg/m3 باعث افزایش مقاومت فشاری و کاهش جذب آب حجمی و مویینه در بتن می گردد. مشابه چنین نتایجی در افزایش عیار سیمان از 300 به kg/m3 350 به چشم می خورد. با این وجود کاهش جذب آب در این حالت در نسبت های آب به سیمان 0/45 و 0/5 ناچیز است.

عیار سیمان، مقاومت فشاری، جذب آب حجمی، جذب آب مویینه