اسماعیل آیتی - استاد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه عمران، گرایش راه و
حمید فرهادملاشاهی - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه
غدیر مهدوی کلیشمی - استادیار، دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده اقتصاد بیمه (اکو)
کسری خواجوی - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه

امروزه رسیدگی به مشکلات رانندگان بدون بیمه بهعنوان موضوعی با اهمیت در کشورهای جهان تبدیل شده است. علی رغم وجود روشهای متنوع پوشش بیمهای، نرخ رشد کلی رانندگان بدون بیمه در سال -های اخیر، رو به افزایش بوده است. هزینههای ایجاد شده توسط رانندگان فاقد ، بیمه و تأثیر منفی آنها بر ایمنی ترافیک میتواند قابل ملاحظه باشد. در بررسیهای بهعمل آمده از سوی مؤسسهی تحقیقاتی بیمه در سال 1997 حدود 2/4 میلیارد دلار به هزینههای مرتبط با رانندگان فاقد بیمه در آمریکا اختصاص یافته است. هرچند در ایران هزینهی تحمیل شده از طرف رانندگان بدون بیمه بر پیکرهی اقتصاد جامعه تعیین نگردیده است اما این مو ضوع میتواند حائز اهمیت باشد. با توجه به این هزینهی قابل ملاحظه،موضوع مدیریت و برنامهریزی جهت حل مشکل رانندگان فاقد بیمه، به عامل نگرانکنندهای برای شرکتهای بیمه تبدیل شده است. دراین راستا، روشهای گوناگونی برای تحت پوشش قرار دادن این دست از رانندگان که دارای سطح ریسکگریزی پایینی هستند، در دست اقدام میباشد. این مقاله به بررسی تأثیر رانندگان بدون بیمه بر ایمنی راه و اقتصاد حمل و نقل و بیان روشهای مختلف تحت پوشش قراردادن رانندگان بدون بیمه با رویکرد افزایش ایمنی راه و معرفی گزینهی مناسب برای شرایط ایران میپردازد که همانا پرداخت حقبیمه بر اساس میزان مصرف سوخت میباشد

رانندگان بدون بیمه، ایمنی ترافیک، روش پرداخت بر اساس میزان مصرف سوخت