ناصر چراقی - دانشجوی دکترای مهندسی عمران-سازه گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی شهید نیکبخت، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان
محمود میری - دانشیار گروه مهندسی عمران گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی شهید نیکبخت، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان
محسن راشکی - استادیار گروه معماری گروه مهندسی معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان

طراحی و محاسبه سازه های بتنی، به عنوان یکی از شاخه های اصلی و مهم مهندسی عمران مطرح بوده و از اهمیت و جایگاه ویژهای برخوردار است. روش حالت حدی نهایی برای طراحی اعضای بتنی در اکثر استانداردهای جهان به طور گسترده مورد پذیرش بوده است. این روش یک روش نیمه احتمالاتی است که حاشیه ایمنی سازه به طور مستقیم توسط ضرایب مقاومت و بار وارد طراحی میشود. چون برای ضرایب مقاومت و بار در آیین نامه های طراحی ایران یک مقدار ثابت فرض میشوند، طراحان نمی توانند شاخص ایمنی را مدیریت و تغییر دهند. در این مقاله نتایج حاصل از طراحی احتمالاتی تیرهای بتنی مسلح تحت تلاشهای خمشی، برشی و پیچشی ارائه میشود. تاثیر مقادیر اسمی پارامترهای طراحی بر روی شاخص ایمنی سازه مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور عدم قطعیت در پارامترهای طراحی لحاظ شده اند و روابط تحلیلی برای محاسبه توابع شرایط حدی تحت تلاشهای خمشی، برشی و پیچشی، از آیین نامه های طراحی ایران استخراج شده است. برای تحلیل قابلیت اطمینان طراحی از روش شبیه سازی بر اساس کنترل تغییرات هیبریدی استفاده شده است. نتایج حاصل شده با نتایج مراجع مقایسه شده است. استفاده از این روش به طور قابل ملاحظهایی تعداد شبیهسازیهای مورد نیاز جهت دستیابی یه سطح ایمنی مورد نیاز از طراحی را کاهش داده است که این باعث کاهش هزینه ی زمانی و کارایی بهتر روش طراحی احتمالاتی تیرهای بتنی مسلح میشود.

طراحی احتمالاتی، تحلیل قابلیت اطمینان، تیر بتنی مسلح، شبیه سازی مونت کارلو، شبیه سازی بر اساس کنترل تغییرات هیبریدی