لیلا امیدوار لنگرودی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس ، گروه شیمی
سیدنظام الدین اشرفی زاده - دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی شیمی

امروزه استفاده از فوق روان کننده ها برپایه نفتالین سولفونات در بتن مورد توجه قرار گرفته است گرچه مکانیسم سولفوناسیون نفتالین شناخته شده است اما دانشمندان همواره درصدد بهینه سازی شرایط واکنش سولفوناسیون برای رسیدن به بالاترین درصد میزان تبدیل به محصول مورد نظر می باشند که در این صورت مینیمم زمان و حداقل انرژی مصرفی در سیستم حرارتی به دست می آید. دراین تحقیق سنتز فرمالدیید نفتالین سولفونات با در نظر گرفتن متغیرهای دما و نسبت غلظت مواد واکنش دهنده ها هنگام سولفوناسیون نفتالین بررسی شده است. نتایج آزمایشگاهی سنتز نشان میدهد در نسبت غلظت ثابت، افزایش دمای سولفوناسیون تا 170 درجه سانتیگراد سبب افزایش راندمان تولید نفتالین سولفونات می شود. و در دمای ثابت افزایش نسبت مولی تا نسبت 05/1به 1 ( نسبت اسید سولفوریک به نفتالین مصرفی) سبب افزایش راندمان تولید نفتالین سولفونات تا 86 درصد می گردد. آزمایشاتی جهت بررسی تاثیر ماده سنتز شده بر سیمان و بتن انجام شد. ماده فوق روان کننده سنتز شده سبب روانی و تاخیر زمان گیرش می گردد. بگونه ای که خمیر سیمان بدون فوق روان کننده در 195 دقیقه به گیرش نهایی خود رسید در حالیکه گیرش خمیر سیمان با فوق روان کننده سنتز شده از 120 دقیقه شروع شده و در 405 الی 495 دقیقه به گیرش نهایی رسیده است و این نتایج به خوبی با نمونه تجاری وارداتی موجود در بازار کشور مطابقت دارد. همچنین افزودن این فوق روان کننده سبب افزایش اسلامپ بتن از 9cm به بیش از cm20 می شود.

نفتالین سولفونات، فوق روانساز، بتن، سولفوناسیون، فرمالدئید، سیمان