عبدالمجید نوتقانی
روح اله رحیمی

فرسایش که در بافتهای تار یخی اتفاق افتاده در واقع هم فرسا یش کالبدی است و هم فرسایش فعال یتی یا اجتماع ساکن می باشد که علت اصلی بخش نخست نیز بعلت از دست دادن شهروندان اص یل بافت به علت تغ ییر ساختار فکری که شروع آن از سال 1299 در ایران بود، می باشد .که باعث مردن زبان الگوهای زنده شد ه است . این الگوها در واقع هنجا رهای اجتماعی است که علت اصلی فرسا یش فضا یی عد م وجود هنجار اجتماعی می باشد . در این مقاله سعی دار یم ، مدلی برای هنجار آوری ارائه دهیم. ا ین مدل دارای سه عنصر ساکنین ،مدیران اجتماعی ، پد یده هنجاری می باشد . که به تشریح و یژگی های هر یک از عناصر و ارتباط آن ها می پردازیم . ایجاد هویت شهروندی درساکنان کنونی بافت تار یخی بخش اصلی در فرا یند استحکام بخشی می باشد . که ا ین مدل درجهت هویت سازی از طریق پارادیم های جد ید برنامه ریزی شهری (تئوری ساختاربندی ) نحوه برنامه ر یزی و توسعه شهری را برای مد یران اجتماعی مشخص می کند. که برای انتخاب پد یده هنجاری ابتدا با تئوری ساخت اصلی شهر کر یستفر الکساندر و تئوری های طراحی شهری راجر ترانسیک ، تئوری شکل - زمین Figure- ground theory و تئوری پیوند یا ارتباط (linkage theory) و تئوری مکان (place theory) به استحکام بخشی و احیا ساخت شهر می پرد ازیم و موفقیت در ادامه باز زنده سازی کل بافت منوط به موفقیت در مدل هنجار آوری دارد. شهر ظرفی است ، برای مظروف که در یک گفتمان تار یخی شکل گرفته و ادامه دارد . آنچه در بافتهای قد یمی شهرها اتفاق افتاده در واقع تغ ییر ساختار فکری جامعه و افراد آن است که باعث تغ ییر ساختار اجتماعی و اقتصادی جامعه می شود، که موجب تغییر هنجارهای رفتاری افراد و عدم گفتمان صحیح کالبد با محتوا می باشد

هنجارآوری- استحکام بخشی - هویت شهروندی - احساس تعلق - زبان الگو – ساختاربندی - مدیران اجتماعی - اجتماع محلی