فرزانه نصوحیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- محیط زیست، دانشگاه صنعتی اصفهان
داوود مستوفی نژاد - عضو هیئت علمی دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان
هستی هاشمی نژاد - عضو هیئت علمی دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان

منافذ موجود در بتن از جمله مهمترین عوامل تشدید کننده ی ضعف دوام و یک پارچگی بتن است. این منافذ می تواند با به کاربردن یک عامل ترمیم کننده ی ویژه در بتن، ترمیم شود. بیش تر عواملی که تاکنون برای افزایش ظرفیت خود ترمیمی بتن پیشنهاد شده اند، اساس شیمیایی دارند. از طرفی مهمترین عامل تأثیر گذار در ترمیم خود به خودی بتن رسوب کربنات کلسیم گزارش شده است. در مطالعه ی حاضر سعی شده است تأثیر استفاده از نوعی باکتری تولید کننده ی کربنات کلسیم در بتن بررسی شود. بدین منظور نمونه های بتنی حاوی نوعی باکتری مصرف کننده ی اوره که در حضور یون کلسیم توانایی ترسیب کربنات کلسیم را دارد، ساخته شد. سپس این نمونه ها جهت رسوب (CaCO(3 در محلول حاوی اوره و مک کلسیم به عنوان منبع کلسیم قرار داده شد. برای ارزیابی تأثیر این اصلاح بیولوژیکی بر خصوصیات بتن، مقاومت فشاری و میزان جذب آب نمونه های مکعبی (70x70x70mm(3 اندازه گیری شد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد نمونه های حاوی عامل باکتریایی در مقایسه با نمونه های ک نترل، جذب آب کمتر و مقاومت فشاری بیتری دارند. در واقع استفاده از باکتری در بتن منجر به پرشدن منافذ بتن شده و ظرفیت خودترمیمی بتن را افزایش می دهد.

باکتری، بتن، مقاومت فشاری، جذب آب، ترمیم