محمدحسین متین پور - عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
عطا اشرفی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران- سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
امین داداشی بیلانکوهی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران- سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

با گسترش روزافزون سازه های بتنی، ویژگی هایی نظیر مقاومت، دوام، بهینه سازی و تراکم بتن از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. در نتیجه استفاده از بتن های خاص و دستیابی به ترکیبات جدیدی از آنها امری ضروری می باشد. یکی از این بتن های خاص که اخیراً مورد توجه مهندسان عمران قرار گرفته است، بتن خودتراکم SCC می باشد. بتن خودتراکم تا کنون تحت آزمایش های گوناگونی قرار گرفته استو تلاش های بسیاری جهت بهبود رفتارهای مختلف آن ا نجام یافته است. در این خصوص به افزودن موادی مضاعف برای بهبود خواص بتن می توان اشاره نمود. یکی از موادی که برای بهبود کیفیت بتن خودتراکم استفاده می شود، الیاف می باشد. الیاف نقش غیرقابل انکاری در بهبود مقاومت و دوام بتن دارد. با توجه به اینکه جمع شدگی و ترک خوردگی بتن های خودتراکم در مقایسه با بتن معمولی بیشتر می باشد، لذا استفاده از الیاف در بتن های خودتراکم خصوصاً در دالها و پی های گسترده حائز اهمیت می باشد. الیاف عرض ترک ها را محدود کرده و از گسترش ترک خوردگی جلوگیری می کند. در نتیجه باعث افزایش مقاومت فشاری و کششی و کاهش ترک های انقباضی بتن می گردد. یکی از الیافی که اثر آن بر روی بتن خودتراکم چندان مورد بررسی قرار نگرفته الیاف نایلون می باشد که در ساخت کیسه های نایلونی کاربرد دارد. در پژوهش آزمایشگاهی حاضر، خواص مکانیکی بتن خود تراکم از جمله مقاومت فشاری و کششی آن با افزودن درصدهای مختلفی از الیاف نایلون بررسی شده است. همچنین اثر الیاف نایلون در کاهش ترک های انقباضی بتن خودتراکم با تهیه نمونه های مسطح و قرار دادن آنها در معرض جریان هوا به مدت 24 ساعت بعد از گیرش اولیه، و سپس اندازه گیری طول و عرض ترک های ظاهر شده مورد بررسی قرار گرفته است.

بتن خودتراکم، الیاف نایلون، خواص مکانیکی، ترک خوردگی