سیدحسین قاسم زاده موسوی نژاد - استاد یار گروه مهندسی عمران، ایران، دانشگاه گیلان، دانشکده فنی، رشت، ایران
ملک محمد رنجبر - استاد یار گروه مهندسی عمران، ایران، دانشگاه گیلان، دانشکده فنی، رشت، ایران
محمد آرایشگر - کارشناسی ارشد مهندسی عمران سازه، دانشکده فنی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سروش عیسی پور - کارشناسی مهندسی عمران، دانشکده فنی دانشگاه گیلان، رشت، ایران

ضعف و شکنندگی سنگدانه های سبک نقایصی را در خواص مکانیکی بتن سبکدانه ی سخت شده همچون کاهش در مقاومتخمشی و کششی به وجود می آورد. بنابراین بهبود در شکنندگی نکته ای کلیدی در گسترش کاربردهای بتن سبک است.محققین جهت بهبود عملکرد بتن سبکدانه، استفاده از الیاف پلیمری و فولادی را مورد مطالعه قرار داده و به کار بسته اند.مطالعات نشان داده است که افزودن الیاف، با توجه به خواص ساختاری و همچنین خصوصیات ظاهری از قبیل طول ، قطر و شکلو از همه مهمتر درصد حجمی مورد استفاده سبب کاهش کارایی بتن شده و عملیات تراکم را سخت تر می کند، از این رویخواص بتن تازه همواره عاملی محدودکننده در استفاده از الیاف می باشد. در این مطالعه به بررسی آثار ناشی از افزودن الیاف فولادی با دو درصد وزنی بر پارامترهای جریان پذیری و خواص سخت شده ی بتن خودتراکم سبک حاوی سبکدانه های رس منبسط شده پرداخته شده است. بدین منظور الیاف فولادی با طول 5 میلی متر به میزان 20 و 40 کیلوگرم در مترمکعب به طرح اختلاط شاهد اضافه شده و سپس آزمایش های بتن تازه شامل جریان اسلامپ، T500 ، قیف V شکل و جعبه ی L شکل و آزمایش های بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری، مقاومت کششی، اندازهگیری سرعت عبور امواج اولتراسونیک و مقاومت خمشی انجام گرفت. نمونه ها در شرایط مرطوب عمل آوری شده و نتایج آزمایشهای بتن سخت شده در سنین 7 و 14، 28، 42 و 90 روزه ارائه شده است. نتایج نشان می دهد که نسبت به طرح شاهد، با افزایش حجم الیاف، جریان اسلامپ و درصد H2/H1 کاهش یافته و مقادیر T50 ، زمان خروج کامل بتن از قیف V شکل، افزایش می یابد. همچنین با افزودن مقادیر الیاف، افزایش در مقاومت کششی و خمشی را شاهد بوده ایم اما افزایش محسوسی در مقاومت فشاری نمونه های الیافی مشاهده نشد.

بتن خودتراکم سبک، خواص مهندسی، الیاف پلی پرو پیلن، سبکدانه ی رس منبسط شده