حامد علی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش سازه دانشگاه خوارزمی تهران
سیدحسین حسینی لواسانی - عضو هییت علمی دانشگاه خوارزمی تهران
ماهان سلیمیان - دانش آموخته ی کارشناسی دانشگاه خوارزمی تهران

بتن پرمصرف ترین ماده در سازه های عمرانی است. همین مصرف گسترده باعث شده است که تحقیقات بسیاری برای بهینه کردن ویژگی های آن صورت پذیرد. یکی از خصوصیات بتن که بهینه کردن آن تاثیر بسزایی در رفتار آن دارد، وزن آن است. امروزه حاصل تحقیقات مهندسین در این زمینه، باعث بوجود آمدن نوع خاصی از بتن به نام بتن سبک شده است. بتن های سبک خود در چند دسته، تقسیم بندی شده اند. بتن های سبک سازه ای علاوه بر داشتن وزن مخصوص های تعیین شده توسط آیین نامه ها، می بایست مقاومت فشاری لازم را نیز داشته باشند. در راستای کاهش وزن مخصوص و کسب مقاومت فشاری، پوزولان ها یکی از پرکاردترین مواد در ساخت این نوع بتن ها هستند. دیاتومیت نوعی پوزولان است که به دلیل برخورداری از ساختار آمورفی و وزن مخصوص پایین به خوبی نیازهای بتن سبک را برطرف می کند. در این تحقیق دیاتومیت در چهار حالت 0، 10، 5/12 و 15 درصد، در چهار طرح اختلاط متفاوت مورد استفاده قرار گرفت. پس از تهیه و عمل آوری، نمونه ها در سن هفت روزگی شکسته می شوند. نتایج حاکی از آن است که با افزایش درصد دیاتومیت جایگزین سیمان، مقاومت فشاری کاهش می یابد، که البته نرخ کاهش مقاومت فشاری تقریبا مقدار ثابتی است. این مقدار کاهش مقاومت منتجه، می تواند در برابر صرفه جویی اقتصادی بدست آمده حاصل از جایگزینی دیاتومیت قابل چشم پوشی باشد.

بتن سبک، مقاومت فشاری، پوزلان، دیاتومیت