مصطفی عباس زادگان - استاد دانشگاه علم و صنعت ایران

جابجایی، حرکت و تحرک از ویژگ ی های بیشتر موجودات زنده از جمله انسان است . انسان در هر مرحله از زندگی، بر حسب نوع و میزان فعالیت جسمانی نیازهای متفاوتی دارد که باید به آنها پاسخ داده شود. انسان ها به عنوان موجوداتی جامعه گرا به طور عمده در مجتم عهای زیستی اعم از روستا یا شهر گرد یکدیگر جمع می شوند و زندگی م ی کنند. با ارتقای سطح شهرنشینی، نوع و میزان فعالی ت های فیزیکی تغییر یافته و نیاز به فعالیت فیزیکی برای فراهم آوردن امکانات زندگی کمتر شده است. زندگی در کلان شهرها، شهروندان را از فعالیت طبیعی به شدت دور می کند. در چنین شهرهایی به دلیل مشغله بیش از حد افراد، نامساعد بودن محیط طبیعی و اجتماعی شهری و آلودگ ی های موجود، شهروندا ن به اتومبیل به شدت وابسته شد ه اند و فعالی تهای اوقات فراغت نیز به نوعی تنظیم شده که با کمترین تحرک و فعالیت بدنی همراه است . بیشترین مرگ و میر در کلان شهرها براثر ایست قلبی است، مشکلی که بر اثر فقر تحرک و فعالیت بدنی ایجاد م ی شود. این نوع مشکلات فیزیکی را بیمار ی های شهری نیز می نامند. فقر حرکتی مشکلات بسیاری را ایجاد می کند، از جمله بیمار ی های تن (بیماریهای قلبی - تنفسی، پوکی استخوان، پیری زودهنگام) و بیمار یهای روحی و روانی. بنابراین شهروندان برای پاسخگویی به نیاز تحرک باید به طور برنام ه ریزی شده ای به ورزش بپردازند تا از مزایای آن بهر ه مند شوند. با توجه به افزایش شهرنشینی، شهرها به عنوان محیط زیست انسان، باید فضایی را فراهم آورند تا شهروندان به ورزش تمایل پیدا کنند. با توجه به چنین مشکلاتی که هر روزه به نوعی بروز م ی کند و همچنین جوانی جمعیت ایران، لازم است کلان شهرها، خود را برای افزایش فعالیت های بدنی، تحرک و ورز ش های همگانی و رسمی آماده کنند. برنامه ریزی به منظور تجهیز و آماد ه سازی کلان شهرها برای افزایش فعالی تهای ورزشی، ضرورت توجه به نوعی از هویت در کلان شهرها با عنوان هویت ورزشی را یادآور میشود.