سمانه راهب - دانشجوی کارشناسی ارشد مجتمع آموزش عالی علوم کشاورزی و منابع طبیعی سار
همت اله پیردشتی - استادیار مجتمع آموزش عالی علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مرتضی مبلغی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر و چالوس
سیروس آقاجان زاده - عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات مرکبات کشور ( رامسر)

به منظور بررسی بازگشت میزان عناصر غذایی به خاک توسط محـصولات مختلـف پوشـشی ، آزمایـشی در سـال 1385 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 5 تیمار و در 3 تکرار در مؤسسه تحقیقـات مرکبـات کـشور ( رامـسر ) اجـرا گردیـد . تیمارها عبارت بودند از : کشت چهار گیاه پوششی از خانواده بقولات شامل : شبدر Trifolium alexandrinum ، لوبیا سبز Phaseolous vulgaris ، سویا Glycin max ، ماش Vigna radiate و شاهد . در این تحقیـق هـر کـدام از عناصر ازت و فسفر توسط دستگاه های کج لدال و اسپکتروفتومتر در طی سه مرحله نمونهبرداری خاک اندازهگیـری شـدند . نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای مختلف گیاهان پوششی از نظر میزان بازگشت نیتروژن به خاک تفاوت کـاملاً معنیداری دارند . بر اساس جدول مقایسه میانگین از نظر درصد نیتروژن بیشترین مقد ار در تیماری حاصل شد که از سویا به عنوان گیاه پوششی استفاده گردید که مقدار آن در حدود 4 برابر بیشتر از تیمار شـاهد یـا تیمـار بـدون گیـاه پوشـشی بـود . ازنظر میزان فسفر اگر چه مقدار آن در گیاهان پوششی بیشتر از شاهد بود ولی بر اساس نتایج بدست آمده از جدول تجزیـه واریانس، اعداد بدست آمده معنی دار نبوده و همه تیمارها به همراه شاهد در یک گروه آماری قرار گرفتند . با توجه به نتایج بدست آمده، امید است در قالب کشاورزی زیستی بتوان از استفاده بیرویه سموم شـیمیایی جلـوگیری کـرده و بـه سـلامت محیط زیست کمک نمود .

گیاهان پوششی، شبدر، لوبیا سبز، سویا، ماش، ازت، پتاسیم، کشاورزی زیستی