پریسا بشیری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
فریده نقدی - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
اکبر نیک خواه - استاد فرابرجسته گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان

مدیریت مواد زائد جامد در شهرهای مختلف ایران به دلیل بافت فرهنگی، جمعیت، اقتصاد، مصرف بی رویه مواد، عدم آگاهی و عدم توجه مردم، عدم احساس مسئولیت، طبیعت ناهمگون و گسترده مواد زائد، عدم اجرای مکفی مقررات و قوانین و ک مبود امکانات در عرصه ی خدمات شهری با مشکلات متعددی روبرو می باشد. هدف این پژوهش، ارزیابی رضایت شهروندان مناطق منتخبی از شهر قزوین از سیستم مکانیزه جمع آوری زباله بود. این پژوهش مبتنی بر روش AHP انجام شد. در مرحله ی اول، میزان رضایت شهروندان محله ها از سیستم جدید مکانیزاسیون جمع آوری زباله سنجیده شد تا موفقیت این طرح ارزیابی گردد. د ر مرحله ی دوم، میزان مشارکت شهروندان آنالیز شد. شرط انجام مرحله دوم، اعطای سهم به ساکنان از سود حاصل از بازیافت به کمک شهرداری و از طریق اموری که به نوعی به شهرداری وابسته اند، بود. به منظور فاقئ آمدن بر بسیاری از مشکلات لازم است که اقدامات جدی در امر بهینه سازی مدیریت مواد زائد، تولید و نگهداری در محل، جمع آوری، حمل و نقل، پردازش و بازیافت و دفن بهداشتی صورت گیرد. در نتیجه مکانیزهاسیون سیستم جمع آوری، راه حلی در جهت بهینه سازی و اقتصادی ک ردن مدیریت پسماندهای شهری به شمار می رود. جمع آوری متداول (سنتی) مواد زائد شهری، کاری بسیار پرزحمت و مشکل زا است که نسبت به سیستم جمع آوری م کانیزه، نیاز به صرف هزینه و کارگر بیشتری دارد. بر اساس یافته های این پژوهش توصیه می شود که مدیریت پسماندهای شهری با تشویق مشارکت شهروندان به ویژه از طریق تسهیم سود حاصل با ایشان صورت پذیرد.

مشارکت، رضایت شهروندی، روش AHP، دفع مکانیزه زباله، قزوین