مهدی مختاری - استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
زهرا درخشان - دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت یزد
محمد فرامرزیان - کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط

مدیریت پسماند، انتظام دهنده ی مراحل تولید، ذخیره سازی، انتقال، بازیافت و دفع زباله است که در آن بهینه ترین اصول و اقدامات به سبب رعایت ملاحظات بهداشتی، اقتصادی، اجتماعی، مهندسی، زیست محیطی و زیبا شناختی به همراه روش هایاداری، مالی، قانونی و برنامه ریزی به کار گرفته می شود. در ک شورهای پیشرفته مدیریت پسماند بر اساس مفهوم توسعه ی پایدار بر پایه ی کاهش تولید، بازیافت و استفاده مجدد شکل گرفته است که اجتناب و ک اهش تولید پسماند از مبدا دارای بیشترین اثر بر سیستم مدیریت پسماند و منافع اقتصادی است. استفاده ی مجدد از پسماند و بازگشت به چرخه ی مصرف نیز در اولویت بعدی قرار دارد. بازیافت حداکثری مواد قابل بازیافت و تولید انرژی در رده های بعدی قرار داشته و در نهایت، حلقه ی آخر در زنجیره مدیریت پسماند شهری کاهش دفن پسماند است که از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشد. مدیریت پسماند در کشورهای در حال توسعه علاوه بر نقش مؤثر آن در چرخه ی اقتصادی، به عنوان یکی از معرف های مهم توسعه، در سطح کلان مطرح می گردد. بدین خاطر در این مقاله سعی گردیده است تا با توجه به وضعیت جاری مدیریت پسماند در کشور نقاط ضعف و قوت هر یک از عناصر مدیریتی مورد توجه قرار گیرد و چالش های موجود در زمینه ی اقتصادی مدیریت پسماندهای کشور را مورد بحث قرار دهد تا در نتیجه، زمینه ی مناسبی جهت ارائه ی راهکارهای پایدار در مدیریت پسماندهای کشور فراهم گردد.

اقتصاد، پسماند، مدیریت پسماند، پسماند شهری، توسعه پایدار