رمضانعلی دیانتی تیلکی - عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران- دانشکده بهداشت ساری- گروه ب
فاطمه فلاح - دانشجوی کارشناسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی مازندران

حفر چاه های متعدد آب و برداشت بی رویه آبهای زیرزمینی در بعضی از مناطق ساحلی مازندران منجر به پیشروی آب شور به سمت مناطق ساحلی و افزایش هدایت الکتریکی آب چاه ه ا شده است . افزایش هدایت الکتریکی آب زیر زمینی در منطقه ساحلی نه تنها موجب افت کیفیت آب برای شرب بلکه منجر به زیانهای اقتصادی ناشی از کاهش عملکرد و کیفیت محصولات کشاورزی می گردد . هدف از این تحقیق مطالعه روند تغییرات هدایت الکتریکی آبهای زیر زمینی درمنطقه ساحلی ساری با استفاده از داده های موجود در سازمان آب منطقه ای استان مازندران بوده است. روش کار : داده های مربوط به آنالیز نمونه های آب زیر زمینی اخذ شده بوسیله سازمان آب منطقه ای استان در طی سالهای 1368 تا 1387 در منطقه تحت پوشش پس از دریافت مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت . ابتدا داده ها از شمال به جنوب و در دو بخش شرقی و غربی تقسیم بندی شده و سپس بر این اساس با ترسیم نمودارهای مربوطه داده ها برحسب فاصله از دریا مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. یافته ها : هدایت الکتریکی و سختی آبهای زیرزمینی شهرستان ساری از شمال به جنوب ( دریا به ساحل ) کاهشیافته و در جاهائیکه میزان هدایت الکتریکی زیاد است سختی نیز زیاد بوده ولی وجود دریاچهیا نزدیک بودن به رودخانه تاثیر زیادی بر سختی ندارد. نتیجه گیری : دادها مبین پیشروی آب شور در منطقه تحت مطالعه می باشد . میانگین هدایت الکتریکی در فصل خشک بیشتر از فصل تر بوده و میا نگین سختی آب های زیرزمینی نیز در فصل تر بیشتر از فصل خشک بوده است.

آب های زیرزمینی، هدایت الکتریکی، سختی، چاه