افشین تکدستان - استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
علی ترابیان - عضو هیات علمی گروه مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران - دانشکده محیط زیست
ناصر مهردادی - عضو هیات علمی گروه مهندسی محیط زیست دانشگاه تهران - دانشکده محیط زیست
علی اکبر عظیمی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر

یکی از مهمترین معایب فرایندهای هوازی تصفیه قاضلاب ، از جمله SBR تولید زیاد لجن بیولوژیکی است. یک ایده مطلوب برای حل مشکل تولید لجن مازاد بویژه کاهش آن از طریق کاهش ضریب تولید بیومس با استفاده از فرایند هوازی ، ته نشینی ، بیوهوازی توسط احداث یک تانک ذخیره سازی با پتانسیل اکسیداسیون و احیاء مختلف می باشد.روش و تحقیق : در این از 2 راکتور SBR به حجم 20 لیتر که توسط سیستم on-line کنترل می شود استفاده شد. پس از ایجاد شرایط پایدار در راکتور ها در انحلال 12 ماه تحقیق ، نمونه برداری و آزمون پارامترهای از قبیل ORP ، ، SOUR ، SV1 ، DO ، PH ، MLNVSS ، MLVSS ، MLSS ، BOD ، COD و در نهایت ضریب تولید بیومس (Y) انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که در زمان ماند سلولی 10 روز متوسط ظرایب سنتکی Y و Kd به ترتیب ( فرمول د رمتن اصلی مقاله ) و ظریب همبستگی 0/98(R2) محاسبه گردید .همچنین نتایج نشان داد نگهداری لجن به مدت 7 ساعت با -238= ORP ضریب سنتیکی Y را از 0/58 در راکتور شاهد به 0/25 میلی گرم بیومس به میلی گرم COD کاهش دهد. بحث و نتیجه گیری : با نگهداری لجن به مدت 7 ساعت در شرایط بیوهوازی لجن مازاد تقریبا تا 60% کاهش می یابد در این شرایط COD پساب خروجی پایین تر از استاندارد محیط زیست از نظر دفع پساب آبهای پذیرنده و استفاده مجدد در کشاورزی بود. از طرفی در 238-=ORP میزان SOUR به 22mgO2/h.gVSS و میزان SVI به کمتر از 40 ml/g رسید . از طرفی آنالیز آماری نشان داد که بین زمان نگهداری لجن با پتانسیل اکسیداسیون و احبای مختلف و درصد کاهش لجن مازاد رابطه همبستگی قوی (97

راکتور SBR ، فرایند OSA ، ضریب تولید بیومس ، COD ، MLSS ، پتانسیل اکسیداسیون و احیاء