مسعود تقوایی - دانشیار گروه جغرافیای دانشگاه اصفهان
گلشن مرادی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

معلولان از هر نوع که باشند، هرگز از حقوق اجتماعی خود، به عنوان شهروندی که نظیر دیگران وظایف اجتماعی خویش را انجام می دهند، برخوردار نیستند. این امر در کلیه عرصه های اجتماعی صادق است. طبعا یکی از این عرصه ها برنامه ریزی شهری و طراحی برای معلولان در فضای شهری است . در مراکز خدمات مختلف درون شهری و ساختمان های عمومی و فضاهای شهری، هیچ یک وجود معلولان را جدی گرفته نشده است و این مکانها تا حد زیادی مناسب حال معلولین نیست. میدان ها و سالن های ورزشی، استخرهای شنا و دیگر تاسیسات ورزشی، نقش موثری در توان بخشی، گذران اوقات فراغت و زندگی روزمره معلولین ایفا می کنند. فرد معلول که نمی تواند از نعمت راه رفتن و حرکت استفاده کند، محتاج است که هرچه بیشتر ، بدن خود را به حرکت درآورده و به نرمش بپردازد. ورزش به وی کمک میکند که حرکات بدنی مفیدی انجام دهد و از این راه تجدید قوا نماید و در عین حال بر روحیه خود بیفزاید. هدف این پژوهش ارزیابی میزان تناسب میدان ها و سالن های ورزشی شهر اصفهان با استفاده از معیارها و ضوابط موجود جهت بهره گیری آسان و بهینه معلولین و جانبازان از این کاربری می باشد. برای رسیدن به این پاسخ که مراکز ورزشی شهر اصفهان تا چه حد مناسب حال معلولین و جانبازان می باشد، با استفاده از روش حجم نمونه کوکران از تعداد 40 مرکز ورزشی مهم شهر، تعداد 32 مرکز ورزشی به عنوان نمونه انتخاب شده است و با 6 معیار موجود در جدول شماره (1) که از بین منابع مختلف انتخاب شده است مورد بررسی و سنجش قرار گرفته است که از این تعداد 3/1% مناسب، 25% تا حدی مناسب، 71/1% نامناسب ارزیابی شده و نتایج آن به شکل جدول، نمودار و نقشه ارائه شده است.

برنامه ریزی شهری ، معلولین ، میدان ها و سالن های ورزشی ، مناسب سازی ، اصفهان