فرشاد رضوانی خالدی - کارشناس ارشد مدیریت توان بخشی (رئیس گروه توان بخشی اجتماعی، آموزشی بهز

مطابق آمارهای WHO، ده درصد جمعیت جهان به طریقی دچار معلولیت جسمی می باشند. ضمن آنکه درکشور عزیزمان بدلیل وقوع جنگ تحمیلی، معلولیت و ناتوانی جسمی – حرکتی روندی تصاعدی داشته است. به طوری که طبق آمار حدود 6/5 میلیون نفر معلول می تواند وجود داشته باشد که از معلولیت های خفیف، متوسط، شدید و خیلی شدید رنج می بنرد. از طرفی جانبازان که همگی از جوانان با ایمان و پر شور این سرزمین بوده اند به دلیل وجود موانع معماری و شهری، اکنون در انجام ابتدایی ترین مسائل زندگی خود دچار مشکل هستند. در این راستا، سازگار کردن منازل معلولین درواقع باز گردانیدن آنها به زندگی، فعالیت و اجتماع خواهد بود. لذا هدف کلی این بررسی، معرفی موانع و مشکلات در طراحی مسکن معلولین جسمی – حرکتی و حقوق کلی شهروندان در فضای مسکونی و همچنین تدوین و ارائه معیارهای طراحی و تطبیق فضاهای ساخته شده با نیازها و توانمندی های آنان است. البته نتایج و مطالعات مرتبط در خصوص وضعیت مناسب سازی فضاهای عمومی و خصوصی شهری موید آن است که معلولین جسمی – حرکتی برای حرکت در این مکان ها نسبت به سایر معلولین جسمی با معضلات بیشتری مواجه هستند و مضافا اینکه بررسی ابعاد دسترسی افراد استفاده کننده از وسایل کمکی نظیر صندلی چرخدار، کراچ، عصا، واکر و … مشخص می کند که افراد معلول روی صندلی چرخدار دشواری های حرکتی با وسعت زیادتری نسبت به دیگر معلولین حرکتی دارند.

معلولان ، مناسب سازی ، توان بخشی ، ساختمان قابل دسترس