بررسی میزان باقیمانده آفتکشها در مواد غذایی(میوه و سبزیجات) به عنوان عامل خطر جدی برای سلامت مصرف کنندگان
عنوان مقاله: بررسی میزان باقیمانده آفتکشها در مواد غذایی(میوه و سبزیجات) به عنوان عامل خطر جدی برای سلامت مصرف کنندگان
شناسه ملی مقاله: NCFOODI18_086
منتشر شده در هجدهمین کنگره ملی صنایع غذایی در سال 1387
شناسه ملی مقاله: NCFOODI18_086
منتشر شده در هجدهمین کنگره ملی صنایع غذایی در سال 1387
مشخصات نویسندگان مقاله:
نسرین حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس
نادر بهرامی فر - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، گروه محیط
عباس اسماعیلی ساری - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، گروه محیط
خلاصه مقاله:
نسرین حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس
نادر بهرامی فر - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، گروه محیط
عباس اسماعیلی ساری - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، گروه محیط
امروزه امنیت غذایی از لحاظ حضور باقیمانده آفتکشها در محصولات کشاورزی بسیار مهم می باشد. آفتکشها نقش بسیار مهمی را در پیشرفت وافزایش محصولات زراعی ایفا می کنند . آمار جهانی نشان می دهد که سالانه در حدود 30 - 20 % محصولات کشاورزی توسط آفات از بین می رود .استفاده هر چه بیشتر از آفتکش ها، عدم توجه به دوره کارنس آفتکش ها و ورود محصولات کشاورزی سمپاشی شده در مدت زمان کمی بعد ازسمپاشی منجر به افزایش باقیمانده این مواد در محصولات غذایی مورد مصرف انسان به خصوص میوه و سبزیجات تازه می گردد که این امر علاوه برتاثیرات زیست محیطی به عنوان عامل خطر جدی برای سلامت مصرف ک نندگان نیز مطرح می باشد. در این تحقیق به دلیل تولید و سمپاشی زیاد خیار گلخانه ای در نقاط مختلف ایران به بررسی یکی از انواع آفتکشهای پر مصرف (بنومیل) در خیار گلخانه ای پرداخته شد. به این منظور بعد از سمپاشیبنومیل ، نمونه ها به صورت یک روز در میان به مدت 14 روز برداشت شدند و پس از انتقال به آزمایشگاه و استخراج نمونه ها با کمک دستگاهHPLC غلظت باقیمانده آفتکشها تعیین شد . به صورت همزمان تعدادی از نمونه ها تحت تاثیر تیمارهای پوست کندن و ذخیره سازی در یخچال قرارگرفتند. نتایج نشان داد که که بیشترین غلظت باقیمانده بنومیل در روزهای اول و دوم بعد از سم پاشی به ترتیب به میزان 0/07 mg/kg و 08 / 0 می باشد که این مقدار از MRL تعیین شده توسط WHO یعنی 0/01 mg/kg به مراتب بیشتراست و همچنین دو تیمار پوست کندن و ذخیره سازی دریخچال باعث کاهش باقیمانده آفتکشها به مقدار 40 و 60 % از سطح خیار شد
کلمات کلیدی: باقیمانده آفتکشها، خیار گلخانهای، امنیت غذایی، سلامت مصرف کنندگان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/140494/