ناصر سرافراز - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز
شیرین شیخی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی اهواز

در این مقاله، تلاش شده است تا با بهره گیری از اصول گردشگری ، راهکارهایی برای بازآفرینی بافت های تاریخی کشور که بهعنوان سرمایه های ارزشمند امروزه در مرکز توجه نهادهای شهری واقع شده اند، ارائه گردد. در این باره، از بازآفرینی فرهنگی بهعنوان رویکردی اساسی تحقیق استفاده شده است. در این رویکرد، فرهنگ به عنوان یکی از سرمایه های اصلی شهر شناخته میشود. شهر تاریخی دزفول با ب رخورداری از بافتی تاریخی و واجد ارزش مرمت، حفاظت و نگهداری و با دارا بودن پتانسیل های بسیارمناسب تاریخی و جاذبه های گردشگری، امکانات توسعه فراوانی دارد؛ با این حال، در اثر برخی سهل انگاری ها و اقدامات بیملاحظه و نیز عدم توجه به روند فرسودگی، علی رغم وجود طرح های متعدد، مشکلات بافت در سال های اخیر افزایش یافته استو نیاز به احیای فعالانه بافت را ضروری نشان می دهد. روش تحقیق ، توصیفی و تحلیلی است و با اتکا به مرور پیشینه تحقیق ازسویی، بررسی اسناد مربوط به بافت تاریخی دزفول و مطالعات میدانی از سوی دیگر، به تحلیل مسئله می پردازد. یافته های تحقیقنشان می دهد که راهکار برون رفت از مشکلات و احیای بافت های تاریخی ارزشمند در گرو اجرای برنامه هایی است که برراهبردها و سیاست های تعاملی بین بازآفرینی فرهنگی و گردشگری فرهنگی شهری استوار است. رویکرد گردشگری فرهنگی نیزمانند بازآفرینی به نوبه خود از ابزار موثر در احیای بافت های تاریخی محسوب می شود. بالفعل سازی پتانسیل های بالقوهگردشگری و هویت تاریخی در رابطه ای مستقیم با یکدیگر، حیات واقعی و مدنی شهری را تضمین می کند. جهت تدقیق موضوع،کاریست راهبردهای پیشنهادی در طراحی بافت تاریخی دزفول مورد بررسی قرار گرفته است تا زمینه تحویل و معاصر سازی یکیاز بافت های ارزشمند میراث فرهنگی کشور فراهم گردد.

بازآفرینی فرهنگی، بافت تاریخی، حفاظت و توسعه، گردشگری فرهنگی، مرکز تاریخی دزفول