مسعود زرندی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته اگرو اکولوژی دانشگاه فردوسی مشهد دانشگاه فردوسی مشهد
محمد خواجه حسینی - استاد یار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه فردوسی مشهد
یاسین نوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته اگرواکولوژی دانشگاه رازی کرمانشاه

جوانه زنی، سبز شدن و استقرار گیاهچه های گیاهان زراعی در تعیین تراکم نهایی بوته در واحد سطح در مناطق خشک و نیمهخشک (بخصوص ایران) از اهمیت بسزایی برخوردار است. تنش خشکی، شوری، سله خاک و سایر عوامل نامساعد محیطی دلایل اصلیکاهش استقرار مطلوب گیاهچه و در نهایت کاهش عملکرد می باشد که مدیریت گیاهان زراعی در این شرایط بسیار ضروری به نظر می-رسد. امروزه در بخش تکنولوژی بذر، توجهات خاصی به این موضوع معطوف گشته و دامنه فعالیت های تحقیقی و اجرایی روز به روزگسترده تر میگردد. یکی از روش هایی که در جهت افزایش جوانه زنی و سبز شدن در شرایط نامساعد محیطی پیشنهاد می شودپرایمینگ بذور می باشد که به عنوان روش مناسب جهت یکنواختی سبز شدن و کاهش زمان ظهور گیاهچه بسیاری از بذور گیاهانزراعی می باشد. روشهای مختلفی برای پرایمینگ بذور وجود دارد که یکی از مهمترین این روشها بیو پرایمینگ یا پیش تیماربیولوژیکی بذر می باشد که روش مؤثر در کاهش استفاده از سموم شیمیایی برای ضدعفونی بذر و افزایش کارکرد بیولوژیکی آن می-باشد. بطور کلی استفاده از پرایمینگ بذر باعث افزایش تعدا سلولهای مزوفیل، غلظت کلروپلاست و مقدار کلروفیل شده و از هدر رفتنوری (نوری که از آن عبور می کند) کاهش یافته و بنابراین توان فتوسنتزی برگ افزایش می یابد که این مطلب باعث تولید ماده خشکبیشتر گیاهچه های حاصله، استقرار بهتر بوته، گلدهی زودرس و در نهایت عملکرد بالا را در پی خواهد داشت.

عوامل محیطی، بیو پرایمینگ بذور، شاخص های جوانه زنی، کارکرد بذر