مینا ربیعی - استادیار دانشگاه پیام نور، گروه منابع طبیعی و محیط زیست، تهران
حشمت قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین - دانشگاه پیام نور تهران شرق
فردین منفرد - کارشناس ارشد جغرافیا در برنامه ریزی توریسم- دانشگاه زنجان
مرضیه کاظمی میرکی - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین - دانشگاه پیام نور تهران شرق

امروزه یکی از انواع گردشگری که بیشترین همخوانی و هماهنگی را با توسعه پایدار میتواند داشته باشد اکوتوریسم است. روستایپالنگان بعنوان یک منطقه اکوتوریسمی بکر، در میان رشته کوههای زاگرس در بخش مرکزی شهرستان کامیارن واقع شده است.وجود عوارض تیپیک ژئوتوریسمی و اکوتوریسمی همراه با تنوع زیستی به عنوان جاذبههای گردشگری در این منطقه، حاکی ازقابلیت ها و توانمندیهای بالای روستا در جذب گردشگر میباشد. از آنجا که پژوهش حاضر به تحلیل اکوتوریسم و تأثیر آن برتوسعه پایدار روستایی پرداخته است از اینرو با هدف بررسی اکوتوریسم، حفظ توازن بوم شناختی، ایجاد اشتغال، تکیه برزیرساختها، حفظ گونه های گیاهی و جانوری و ارائه بهترین راهکارها در جهت رونق و بهبود عملکرد مدیریت توریسم در ارتباط باپتانسیل ها و محدویت های منطقه صورت گرفته است. همچنین در این پژوهش به معرفی مختصری از پتانسیل ها و محدویت هایاکوتوریسمی روستا اشاره شده است. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است که با استفاده ازمطالعات کتابخانهایی و بازدید میدانی، صورت گرفته است و برای جمع آوری داده ها و اطلاعات از روشهای مانند مشاهده ومصاحبه با مردم استفاده شده است. و در نتیجه به نظر میرسد که توسعه پایدار می تواند نقش بسیار مهمی در سطح محلی و ملیایفا کند و سبب ارتقاء گردشگری طبیعی در روستا شود.

توریسم، اکوتوریسم، توسعه پایدار، تنوع زیستی، روستای پالنگان