معصومه اقازاده - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و مدیریت روستایی و توسعه پایدار

در ایران نیز مناطق روستایی در دهه های گذشته از نظر بنیان های اقتصادی از آسیب پذیری زیادی برخودار بودهاند ، براساس الگوی نظریه رشد این گونه تصور می شود که با رشد صنعتی در شهرهای بزرگ کشور ، مناطقروستایی نیز توسعه می یابند ؛ اما ازافزایش بیکاری ، تشدید فقر و ایجاد شکاف در آمدی بین مناطق شهری وروستایی بیانگر این واقعیت است که ، بدون تدبیر و تنها از طریق مکانیزم بازار نمی توان به نشت و پیشرفتتوسعه به سوی مناطق روستایی امید بست . یکی از راه های کاهش فشار و افزایش زمینه های بیکاری و درآمدی در مناطق روستایی ، فعالیت هایست که به محیط و شریط محیطی کمتر وابسته است .در هر دوره ای کهشرایط اقلیمی مناسب بوده وضیعت تولید محصولات کشاروزی بهتر و در نتیجه در آمدروستائیان آفزایش ، وبرعکس دوره های خشکسالی و کم آبی ، میزان محصول و در آمدی روستائیان به شدت کاهش یافته است.بنابراین پائین بودن در آمد روستائیان دلیل بسیاری از نابسامانیها من جمله فقر و بیکاری نابرابری و ... مبیباشد؛ که این امر باعث سرازیر شدن خیل عظیمی از جمعیت (جوان) روستایی به شهرها می شود. و از سویدیگر روستائیان باقی مانده در روستاها و کشاورز ان تهی دست برای غلبه بر فقر با اهداف کوتاه مدت و برایرفع نیاز های کوتاه مدت ، در شرایطی که ویژگی های فرهنگی و اجتماعی آنان اهمیت چندانی به حفظ محیطزیست نمی دهند ، اقدام به تخریب محیط زیست می کنند . درچنین شرایطی ، جستجوی فعالیت هایی که بهشرایط اقلیمی وابستگی کمتری داشته باشد ، از مهم ترین اقدامات در راستای تقویت اقتصادروستایی کشورتلقی یکی از مهم ترین فعالیت ها نواحی صنعتی و شهرک های صنعتی است.

میاندوآب ، نواحی صنعتی ، میاندآب ، روستایی ، توسعه