نسرین نیک اندیش - کارشناس دفتر بررسی و تحقیق

سطح زمین سییستم پویا و پچیده ای است که طی فرایندها و کنشهایی چشم اندازهای آن تغییر می یابد. بتدریج پس از خلقت ، بشر توانست خود را با اقالیم و محیط های جغرافیایی گوناگون سیاره اش تطبیق دهد. جمعیت کم و به تبع آن محدودیت نیازهای اجتماعی و اقتصادی موجب حفظ زمین از برخی از تعارضات بشر گردید. اما دیری نپائید که رشد جمعیت فشار خود را بر منابع زمین واردساخت و بدنبال آن توسعه تکنولوژی، بشر را در تغییر محیط طبیعی توانا ساخت. و بتدریج دخالت انسان در طبیعت که بعضا بسیار بی رویه و نابخردانه صورت گرفت ابعاد پیچیده تر گرفت. قطع و سوزانیدن درختان جنگلی و تبدیل انهعا به مزارع، کشت بزمینهای زراعی به ازای توسعه صنعتی و شهر نشینی سکونتی و اشغال دامنه های ناپایدار، قربانی کردن زمینهای زراعی به ازای توسعه صنعتی و شهر نشینی و ... نمایانگر این گونه دخالت ها می باشد. اما قهر طبیعت و وقوع بلایای طبیعی چون زلزله، سیل حرکات توده ای زمین و ... و آسیب پذیری جوامع خصوصا جوامع درحال توسعه از اینگونه بلایا، هشداری بود برای بشر که نیاز به برنامه ریزی جامع جهت کاهش خطرات ناشی از این بلایارا بعنوان یک ضرورت تلقی ماید. مگاهی به آمار مرگهای غیر طیعی در جهان نشان می دهد که آمار مرگهای غیر طبیعی در کشورهای در حال توسعه 95 درصد کل مرگهای غیر طبیعی است اما از نظر آمار تلفات اقتصادی کشورهای پیشرفته 75 درصد تلفات جهان را شامل می شوند.