مهرداد شمسی زادگان - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های دریایی، دانشگاه هرمزگان
محمدجواد کتابداری - استادیار، دانشکده مهندسی کشتی سازی و صنایع دریایی، دانشگاه صنعتی امی

هنگامی که نیروی جانبی مثلا نیروی باد یکنواخت به یک سازه وارد می گردد در سازه تغییر مکان مشخصی ایجاد می گردد. در صورتیکه این بار تحت تاثیر باد غیر یکنواخت یا زلزله به صورت دینامیکی باشد سازه شروع به ارتعاش درمودهای مختلف ارتعاشی می نماید. در هر دو این حالتها مقدار تغییر مکان و دامنه ارتعاشات به سختس سازه وابسته است. حدود یک قرن است که ایده کاربرد میراگرها در سازه ها مطرح و حدود چند دهه است که میراگرهای غیر فعال در سازه های صنعتی و سازه های بلند خشکی جهت مقابله با بار دینامیکی باد یا زلزله استفاده می گردند. اسکله های ساحلی وسکوهای فراساحلی در دریا نیز تحت تاثیر نیروهای پیچیده و ویرانگری ناشی از باد، موج، جریان دریایی، زلزله و ، حتی نیروهای ناشی از گردابه قرار می گیرند. این نیروها جابه جایی های بزرگی را در سکو یا اسکله باعث می شوند که به ایمنی و خدمت پذیری سازه دریایی جهت بهره برداری خدشه وارد می کند. در این تحقیق ضمن معرفی انواع این میراگرها کاربرد آنها در سازه های دریایی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که استفاده از میراگرهای غیر فعال می تواند یکروش موثر جهت مقابله با نیروهای محیطی در دریا است. این میراگرها بدون افزایش قابل توجهی در سختی سیستم، قابلیت اتلاف انرژی مجموعه را به مقدار زیادی افزایش می دهد.

سازه های دریایی ، نیروهای محیطی ، میراگرهای غیر فعال ، مستهلک کننده انرژی