مسعود یقبانی - عضو بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گلستان
جلال محمدزاده - عضو بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گلستان
علیرضا قدس ولی - عضو بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گلستان

آلودگی های زیست محیطی ناشی از وارد شدن پلیمرهای سنتزی، پلاستیک ها و مواد بسته بندی غیر قابل تجزیه به طبیعت یکی از بزرگترین خطراتی است که زندگی بشر را تهدید می کند . وظیفه اصلی بسته بندی حفظ و نگهداری از محصول است، ولی از طرف دیگر سهم بزرگی از ضایعات روزمره را شامل می شود . % 80 از این ضایعات سوزانده شده یا درخاک دفن می گردند که به آلودگی بیشتر محیط زیست منجر می شود . در حال حاضر مواد پلاستیکی در بسته بندی بیش از پیش جایگزین موادی از قبیل چوب، شیشه ، آهن و شده است و کاربردهای متنوعی پیدا کرده اند . این مواد به علت ترکیبات خاص خود، به ندرت در طبیعت تجزیه می گردند و دارای ماندگاری زیاد حدود 300 سال می باش ند که این خصوصیت مشکلات زیست محیطی ایجاد می کند . به طور کلی دو روش اصلی برای حل این مشکل عبارتند از بازیافت و تولید پلاستیک های زیست تجزیه پذیر . پلی هیدروکسی آلکانوآت و پلی لاکتیک اسید دو نمونه از پلیمرهای قابل تجزی ه در طبیعت هستند که امروزه تحقیقات متعددی در زمینه ساخت آنها بعمل آمده است . در این مقاله تهدیدهای مواد بسته بندی پلاستیکی و اثرات آنها در محیط زیست و روشهای تولید پلاستیک های تجزیه پذیر اشاره و بحث خواهد شد

آلودگی ، مواد بسته بندی، زیست تجزیه پذیر، محیط زیست