اسماعیل محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه ماشین های کشاورزی، دانشکده مهندسی بیوسست
علی محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه ماشین های کشاورزی، دانشکده مهندسی بیوسست
حامد توکلی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه ماشین های کشاورزی، دانشکده مهندسی بیوسست
اسدالله اکرم - عضو هیئت علمی گروه ماشین های کشاورزی، دانشکده مهندسی بیوسستم، دانشگ

پایان پذیری سوخت های فسیلی، بشر را به فکر جایگزین هایی برای این منبع انرژی انداخته است . در این میان زیست سوخت ( بیو دیزل ) از جمله مواردی است که امروزه توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است . زیست سوخت از منابع انرژی است که می تواند از بازیافت پسماندهای نی شکر ( باگاس ) بدست آید . باگاس، بقایای خشبی و چوبی نی شکر است که در فرآیند تهیه شکر در حجم بالایی به صور ت مواد زائد دور ریخته می شود . از این رو، بازیافت آن به صورت انرژی قابل مصرف، می تواند بازگشت سرمایه چشمگیری را برای تولید کنندگان شکر و نیشکر به دنبال داشته باشد . در این تحقیق ، به بر رسی مهمترین شیوه تهیه زیست سوخت از باگاس نی شکر یعنی فرآیند ترمولیز سریع ( که فرآیند پیرولیز نیز نامیده می شود ) پرداخته شده است . ترمولیز فرآیند شیمیایی است که در آن یک ماده مثل باگاس در دماهای بالا به ماده نیمه سوز جامد، مایع، بخار و مواد معلق تجزیه می شود . این فرآیند در دستگاهی به نام بیوترم که عنصر اصلی آن، یک سیال جوشان است، صورت می گیرد . نتایج این تحقیق نشان داد که بازیافت باگاس نی شکر و تولید زیست سوخت ، که سوخت ی پاک و با آلایندگی خیلی پائین است و می تواند انرژی قابل قبولی برای مصارف نیروگاه های حرارتی و موتورهای دیزل ثابت تولید کند، بسیار مقرون به صرفه و از نظر زیست محیطی مطلوب است و همچنین با پایان یافتن سوخت های فسیلی یکی از منابع مهم جایگزین باشد . جزئیات نتایج این مقاله برای صنعتگران و تولید کنندگان نیشکر مفید بوده و می تواند توسط محققین و دانشمندان محقق در زمینه بازیافت انرژی، مورد استفاده قرار گیرد .

بازیافت باگاس ، بازیافت انرژی، زیست سوخت، بیودیزل، ترمولیز، بیوترم