جاوید قنبری چاه انجیری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه تربیت مدرس

سازه همواره در طول تاریخ از اجزاء جدایی ناپذیر معماری بوده است؛ و این مطلب از سرپناه های موقت در مقیاس کوچک تا سازه های بزرگ- دهانه ی معاصر قابل تعمیم می باشد. رابطه طراحی معماری و طراحی سازه ای می تواند شکل های گوناگونی به خود بگیرد؛ در ارتباط بین طراحی معمارانه و طراحی سازه می توان گفت که طراحی سازه از آن جهت هنر محسوب می شود که هدف آن جوابگویی به نیاز های عملکردی، معیارهای زیبایی شناسی، نیازهای دوران بهره برداری و محدودیت های مربوط به شرایط اجرایی آن می باشد. اما از طرفی برای عینیت یافتن معماری و رسیدن به اهداف و تاثیرات مقصود، نیاز به روشی خلاقانه برای اجرای سازه معماری مورد نظر وجود دارد که در این راستا، علوم مهندسی همواره در کنار معماری به یافتن راه حل های هوشمندانه اجرای این سازه ها می پردازند و در این فرایند، معمار و مهندس پذیرای نقش واقعی یکدیگر در شکل گیری یک معماری خوب خواهند بود. انسان برای ساختن هر اثر هنری، نیازمند استفاده از روش مناسب و همچنین ابزار های واسط مورد نیاز بوده است و در این سیر تکاملی روشهای ساخت، امروزه مهندسین سازه برای ساختن بعضی سازه ها به ساخت سازه های موقت دیگری در کنار سازه اصلی می پردازند تا بتوانند اجرای سازه را سهولت بخشند، مدت زمان اجرا را کاهش داده،کیفیت محیط کار را مطلوب نموده و بازده اقتصادی پروژه ها را بیشتر کنند و این بهینه سازی از اهداف همیشگی تمام فرایند های ساخت و در همه مقیاس ها اعم از خرد و کلان، شخصی یا ملی بوده است. امروزه با بزرگ شدن مقیاس پروژه ها و سازه های معماری-مهندسی )و همچنین با ظهور گونه های جدید معماری(، ماشین آلات صفحه ای به عنوان نوعی سازه موقت جای خود را به ماشین آلات بزرگتری با ساختار قابی خرپایی داده اند و از طرفی اخیرا سازه های موقت خرپایی و کابلی با قابلیت های متعدد دیگر )و مزیت هایی نسبت به ماشین آلات و البته در کنار آنها( تحولی در روش های ساخت به وجود آورده اند که این گام با شناخت و نگاه دقیق به ویژگی ها و امکانات سازه های مذکور و تامل در روش های ممکن ساخت برداشته شده است. در این مقاله با بررسی چند نمونه از این روش های اجرایی ، نقش و تاثیر سازه های موقت در شکل گیری این روش ها و همچنین ویژگی ها و مزیت های این روشها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

سازه، روش های سبز ساخت، سازه های موقت، سازه های خرپایی، بهینه سازی