هدی احمدی - کارشناس معماری از دانشگاه آزاد کرمان
سمیه نادری - کارشناس معماری از دانشگاه آزاد کرمان

مقاله حاضر در نظر دارد با مقایسه تغییرات تکنیکی و معماری مبتنی بر تکنولوژی در بازه زمانی 90-70 معماری نسبت به فن آوریهای گوناگون سازه و تأثیر آن در تفکر طراحی بپردازد. نخست قابلیتها و تأثیر ابزار تکنولوژی بر معماری انتهای قرن بیستم بررسی و با تحلیل دو نمونه از کارهای دو معمار این دوره؛ نورمن فاستر و رنزو پیانو در دو ده 70-90 مورد بحث قرار گرفت تکامل ویژگی تولیدات جامعه صنعتی و ورود به عرصه « ماشین برای زندگی » تأثیر بستر تاریخی، از نیمه اول قرن بیستم با عبور از منطق الکترونیک و تئوری اصالت اجزا و گرایشهای جدید معماری بر پایه تکنولوژی به عنوان پیش فرض در نظر گرفته شد و روند تبدیل ساختمان از عنصری گنگ به ارگانیسمی با توانایی انتقال پیام و برقراری ارتباط با خارج در سبک های-تک ، با تغییر نگرش از اواسط دهه ی 80 -که تبدیل عنصر تکنولوژی به ابزاری برای بهره برداری هرچه بیشتر از امکانات محیطی و معماری همساز با اقلیم را باعث شد- به صورت مقایسه ای مورد بررسی واقع شده است. استفاده از تکنولوژی که غایت دهه های اول بود، خود مضراتی را موجب شد که از محاسن آن فراتر بود و این مقوله منجر به تکوین سیستم ساختمانی با تکمیل علم و تکنیک روز شد.

سازه، تکنولوژی، تئوری معماری، معماری فن آورانه