مهدی ساشورپور - استادیار گروه شهرسازی و دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
سمیه حق شناس - کارشناس ارشد طراحی شهری

گسترش بی رویه شهرها در پی افزایش مهاجرت به آن، منجر از بین رفتن محیط های طبیعی و زمین های زراعی پیرامون شده است، ساختمان سازی در شهرهای امروز، صرفاً در راستای برطرف نمودن نیاز به مسکن و ایجاد سرپناهی برای ساکنان استو این رویکرد کمیت گرا موجب شده تا توجه به مباحث زیست محیطی و زیباشناسی که تاثیر بسزایی در منظر شهر دارد کمتر ملاک عمل واقع شود. در این میان نمای ساختان ها که اصلی ترین جلوه گاه بصری شهر می باشند و بیش از هر عنصر دیگری در ایجاد مطلوبیت بصری نقش دارد در ساخت و سازهای غیر اصولی امروزی مورد غفلت واقع شده اند، و بام ساختمان (بعد پنجم نما)( بعنوان فضایی فراموش شده نه بر اساس شرایط اقلیمی و جلوگیری از هدر رفت انرژی و جلوه ای از سیما و منظر شهری که تنها به محلی برای انباشت انبوهی از دستگاه های تاسیساتی و وسایل بلااستفاده بدل گشته است. در این خصوص اهمیت به توسعه پایدار شهری، در قالب مولفه های محیطی (حفظ منابع طبیعی، کاهش آلودگی های زیست محیطی و...) اجتماعی (افزایش تعاملات، احساس تعلق خاطر و...) و اقتصادی (بهره برداری مناسب از فضا...) می تواند در بهبود کیفیت محیط زندگی انسان ها نقش سزایی داشته باشد. در این تحقیق تلاش گردیده است تا با ارائه الگوی مناسب بهره برداری از فضای بام ساختمان ها علاوه بر ارتقاء بعد بصری شهر با ایجاد فضاهای چند عملکردی (نیمه خصوصی -نیمه عمومی) نسبت به بهره برداری مناسب از فضا اقدام شود.

فضای چند عملکردی، توسعه پایدار، نمای پنجم، بام سبز، ارتقا کیفیت