ساناز بزرگی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد هریس
لیدا علیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد هریس
پریسا دراج - پژوهشگر دکترای معماری منظر و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه

امروزه در نظام سرمایهداری معاصر، شهر به عنوان مکان مناسب و شهرنشینی به عنوان شیوهی مطلوبزیست بهشمار میآید. رسوخ و نفوذ فرهنگ سرمایهداری در جهانسوم، ازجمله ایران، موجب تمرکزشهری ناهمگون و رشد شتابان جمعیت شهری در اثر مهاجرت گسترده از روستا به شهرها شده است که باعث میشود شهرها بویژه شهرهایبزرگ با رشد بالایجمعیت و توسعه بیحدکالبدی مواجه شوند. پیامد ملموس این گونه توسعه ها ایجاد بحران شهری و درپی آن مسائلی همچون دوری از طبیعت، کاهش فضای باز، عدم سرزندگی، از بین رفتن باغ ها و اراضی کشاورزی است. با توجه به این که کیفیت محیط زیست در تمام کشورها از اهمیت ویژهای برخوردار است و تخریب آن توسعه پایدارشهری را تحت تاثیر قرار میدهد این مقاله برآن است تا با هدایت آگاهانه و طراحی فضای زیست محیطی مناسب توسعه پایدارشهری را مورد بررسی قرار دهد. از جمله نتایج بدست آمده از این تحقیق راهکارهای پیشنهادی در جهت دستیابی به طراحی فضای سبز و افزایش سرانه آن می باشد. که باعث افزایش سرزندگی محیط شهری و توسعه پایدارآن میگردد

رشد بالای جمعیت، مشکلات زیست محیطی، محیط شهری، پایدارسازی محیط، توسعه