صلاح الدین مولانایی - دکتری معماری، عضو هیات علمی گروه معماری دانشگاه کردستان.
میثم فیضی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه کردستان.

در فرایند ایجاد اثرمعماری، طراحی همگن و همزمان سازه و معماری همواره نتیجه ای شایسته تر از تفکیک این دو مقوله در طراحی یک اثر معماری داشته است. در این روند طراحان معماری و سازه در تلاش برای تجمیع ملاحظات معمارانه و سازه ای به روشها و ایده های متفاوتی دست یازیده اند . از طرفی به دلیل عدم درک صحیح ماهیت فرایند طراحی معماری، کلیت معماری و هدفمند بودن آن به مخاطره افتاده است. از این رو نوشتار حاضر در پی، تبیین رویکردی جامع و در برگیرنده ملاحظات مربوط به فرم، عملکرد، وسازه در فرایند طراحی به منظور همسازی معماری و سازه بر اساس سه محور مطالعه و مکاشفه طبیعت، برنامه ریزی در طراحی معماری و مداقه در نمونه بناهای همگرای معماران سنتی (به لحاظ سازه و معماری) است. در این پژوهش سه محور ذکر شده مورد بررسی قرار گرفته و به معرفی نمونه های همگرای سازه و معماری در هر یک پرداخته می شود، در نتیجه بر این اساس رویکردی تبیین می شود که با توجه به آن، طراحان بتوانند در بناهای خود همگرایی بین سازه و معماری را ایجاد کنند.

طراحی معماری، سازه در معماری، همگرایی سازه و معماری، ساختارهای طبیعی، سازه و فضا