ناصر صنوبر - دانشیار و عضو هیت علمی گروه مدیریت دانشگاه تبریز، دکتری تخصصی مدیریت
اکبر قدرتی - دانش آموخته مدیریت اجرایی، دانشگاه تبریز
مریم عبدلی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرند، باشگاه پژوهشگران جوان، مرند

مفهوم مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها در دهه اخیر به پارادایم غالب و مسلط حوزه اداره شرکت ها تبدیل شده است و تمایل به سرمایه گذاری در مسئولیت اجتماعی شرکت نشان میدهدکه این یک هزینه، محدودیت یا کار درستی که باید انجام داد، نیست بلکه منبعی برای کسب مزیت رقابتی است.و امروزه مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت برای اکثر سازمانها و مدیرانشان موضوعی مهم به شمار میرود. بر همین اساس در این مقاله به بررسی اثرات تأثیر اقدامات مسئولیتپذیری اجتماعی شرکت بر رفتار شهروندی سازمانی با در نظر گرفتن نقش میانجیگری ترک خدمت میپردازد. به این منظور الگوی ساختاری مشخصی را از دیدگاه کارمندان فعال شرکت مخابرات در شهر تبریز به آزمون خواهد گذاشت.دادههای این تحقیق از طریق پرسشنامه و از میان کارمندان فعال شرکت مخابرات شهر تبریز گردآوری شده، یافته ها حاکی از آن که مسئولیت اجتماعی شرکت بر ترک خدمت ضریب مسیر 0.245- و سطح معنی داری 3.445 و رفتار شهروندی سازماانی مئسولیت قانونی ضریب مسیر 0.881 وسطح معنی داری 57.715 و مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت اثرات مثبت و معنیداری دارد؛ آزمون همبستگی نیز این این روابط را تایید میکند. این موضوع چالشی بزرگ را در برخورد با این پدیده فراگیر برای مدیران ایجاد میکند

مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ، رفتار کارکنان ، رفتار شهروندی سازمانی ، ترک خدمت