موسی خواجویی - دانشجوی دوره دکتری مهندسی نرم افزار - دانشگاه صنعتی امیرکبیر

این مقاله به مرور روش شناسی مورد استفاده در مطالعه امکان سنجی توسعه تجارت الکترونیکی در ایران، در قسمت زیر ساختها میپردازد، و فرایندی را که بر اساس این متدولوژی دنبال شده بیان خواهد کرد. این مطالعه، سطح کنونی توسعه تجارت الکترونیکی را ارزیابی میکند و یک نقشه راه برای توسعه آتی تجارت الکترونیکی درکشور ارائه میدهد. این مطالعه، زیر ساختها را مورد توجه قرار خواهد داد و آنها را بهعنوان پیش نیازهایی برای توسعه تجارت الکترونیکی در کشور توضیح می دهد. این زیر ساختها، شامل نهادهای پشتیبانی ، فرهنگ و مردم، آمادگی فنی، اقتصاد، و چارچوب قانونی است. هدف از مطالعه زیر ساختها، مشخص نمودن تنگناهای پیش رو در مسیر توسعه تجارت الکترونیکی ، وارائه سیاستها و فعالیتهای مشخص برای توسعه تجارت الکترونیکی در سطح ملی است. این مطالعه، بخشهای صنعتی در بر گیرنده را نیز پوشش میدهد. درکل، مطالعه زیر ساختها، آمادگی الکترونیکی را در سطح ملی برای توسعه تجارت الکترونیکی در کشور، مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار میدهد. طبق دسته بندی جدید مطالعات آمادگی الکترونیکی، بر اساس تکنیک های پیشرفته مورد استفاده در روش شناسی پیشنهادی ما، برای توضیح پش نیازها یا عوامل تعیین کننده (Enabling Factors) این روش شناسی می تواند در مقایسه با مطالعات سطح اول، جزء مطالعات سطح دوم محسوب شود. در مطالعات سطح اول، یک فهرست از پیش توضیح داده شده و ثابت، از عوامل تعیین کننده (Enabling Factors) به عنوان پارامترهای اصلی برای ارزیابی آمادگی الکترونیکی، صرف نظر از مشخصات انحصاری کشورها یا تقاضا برای کاربردهای ویژه، مورد استفاده قرار خواهد گرفت. در نتیجه، منطق یک راه حل برای پاسخگویی به تمام نیازها، راهنمایی های کوچکی را برای تجارت و دولت فراهم می آورند بنابراین واقعیتهای مبهمی همانند فرصتها، در پیش روی قرار خواهند گرفت. اکثر مطالعات سطح اول آمادگی الکترونیکی، اطلاعات اندکی را درباره اینکه شاخص هاو پیش نیازها آنها چگونه ساخته شده اند و اینکه چرا و چگونه ممکن است با تحلیل های ویژه تجارت الکترونیکی (E-Business) یا فرصتهای تجارت الکترونیکی تعدیل شوند، فراهم می آورد.