فاطمه اسکندریان - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی دانشگاه پیام نور ساری
عباسعلی دهپور - گروه زیست شناسی دانشگاه قائمشهر
ساره رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور ساری

فلزات سنگین یکی از آلاینده های پایدار غیرقابل تجزیه بیولوژیکی است که می تواند در محیط زیست به آب و خاک وارد شود و از آنجا جذب گیاه شود و بدین ترتیب وارد زنجیره غذایی شود. از جلبک قرمز پلی سیفونیا به عنوان جاذب بیولوژیکی برای حذف فلز کادمیوم در محلولهای آبی استفاده گردیده است جذب فلز کادمیوم توسط این جلبک در 4 فاکتور pH، غلظت فلز کادمیوم، زمان تماس جلبک در 3 تکرار قبل از افزودن جلبک و پس از افزودن جلبک پس از تمیز و خشک شدن، مورد آزمایش قرار گرفت نتایج این تحقیق نشان داد که زمان تماس بهینه برای جذب چلبک 30 دقیقه می باشد و با افزایش غلظت فلز کادمیوم حذف فلز توسط جلبک پلی سیفونیا افزایش پیدا کرد همچنین با افزایش وزن جاذب حذف فلزات افزایش نشان داد . pH بهینه نیز برای حذف فلزات pH=4 می باشد در نتیجه بیوجاذب پلی سیفونیا کارایی بالایی برای حذف فلز سنگین کادمیوم دارد.

جلبک پلی سیفونیا ، فلزات سنگین ، کادمیوم