فهیمه مشایخی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شاهد تهران
حسین ترابی گل سفیدی - عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد تهران

در جهان امروزی با توجه به افزایش جمعیت و توسعه شهرها از امکان گسترش سطح زیر کشت به مرور زمان کاسته شده و در نتیجه ضرورت استفاده بهینه از اراضی موجود، بیش از پیش اهمیت می یابد مطالعات تناسب اراضی منطقه خداآفرین دشت مغان برای کشت آبی محصولات گندم، جو و ذرت دانه ای می باشد دشت مغان شامل حدود 250 هزار هکتار اراضی در تراز ارتفاعی 20 تا 550 متر است که اراضی خداآفرین نیز در همین محدوده واقع شده است محدوده طرح حدود 12416 هکتار مساحت دارد و در حال حاضر به عنوان مراتع دامپروری و در اولویت بعدی کشت دیم گندم و جو مورد استفاده می باشد در ارزیابی کیفی، کلاس تناسب کیفی به روش های محدودیت ساده، پارامتریک تعیین و نقشه تناسب کیفی هر محصول ارائه گردید. ارزیابی کمی به روش فائو و با احتساب پتانسیل تولید و بحرانی محاسبه و نقشه تناسب کمی هر گیاه ارائه گردیده است. اراضی مذکور از نظر کیفی برای کشت گندم و جو نسبتا مناسب (S2) ، برای ذرت دانه ای تناسب پایینی (S3) دارند. محدودیت های اصلی کشت غلات در منطقه محدودیت اقلیمی ، گچ و شیبمی باشد به علاوه شوری و قلیائیت در اعماق پایین تر پروفیل خاک نیز به چشم می خورد نتایج ارزیابی کمی نشان می دهد که کشت همه محصولات نسبتا مناسب (S2) می باشد تولید پتانسیل برای گندم ، جو و ذرت دانه ای به ترتیب 8485، 7014 و 10569 کیلوگرم در هکتار در شرایط اقلیمی حاضر منطقه بدست آمد.

ارزیابی تناسب اراضی، گندم، جو، ذرت دانه ای، کیفی و کمی