مصطفی خسروی راد - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیزاسیون کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حسین باخدا - استاد یار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
امیر محمدی نژاد - استاد یار گروه مکانیزاسیون کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

این تحقیق، تخمین کارائی فنی مزارع تولید نیشکرراتون و بررسی عوامل موثر بر تولید را با استفاده از روش پارامتریک،، درشرکت کشت وصنعت نیشکر میان آب، طی سال های 1389 و 1390 را دنبال می کنکد . داده های مربوط به 182 مزرعه نیشکر مورد بررسی قرار گرفت است. برای تخمین کارایی فنی از رهیافت تحلیل مرزی تصادفی و روش حداکثر درستنمایی استفاده شد. نتایج نشان داد که زمین، جایگزینی رقم، سرما زدگی، سن راتون و نیروی کار به ترتیب بیشترین تاثیرمعنی دار را بر تولید نیشکر دارند. میانگین کارائی فنی در مزارع 0/89 درصد بوده و ضرایب کشش تولید نهاده های زمین و کارگر، معنی دار و مثبت و به ترتیب برابر 0/65 و 0/02 و در مورد متغیر های سن و سرمازدگی معنی دار و منفی می باشد. نتایج نشان داد افزایش سن و سرمازدگی باعث کاهش محصول در راتون می شود. بطوریکه، یک درصد افزایش سرمازدگی معادل 0/37 و ی، درصد افزایش سن متوسط مزارع 0/05 درصد متوسط محصول را کاهش می دهند. ضرایب کشش رقم ها نشان داد یک درصد جایگزینی رقم سی پی 48 به جای رقم سی پی 57، 0/41 درصد و یک درصد جایگزینی رقم سی پی 69 به جای رقم سی پی 57، 0/36 درصد متوسط تولید محصول را افزایش می دهد و از این لحاظ این دو رقم بر رقم سی پی 57 برتری دارند.

نیشکر، کارایی فنی، واریته، سن، میان آب