جلال بصیری پارسا - آزمایشگاه تحقیقات کاربردی، گروه شیمی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
محمود عباسی - آزمایشگاه تحقیقات کاربردی، گروه شیمی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
فرهاد نقی زاده - آزمایشگاه تحقیقات کاربردی، گروه شیمی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

در این پژوهش از روش الکتروشیمیایی به عنوان یکی از قوی‌ترین ابزارها جهت تصفیه دو نوع پساب آزمایشگاهی و حقیقی استفاده شده است. نمونه ازمایشگاهی از مشتقات ترکیب رنگی آلیزارین به نامهای آلیزاریتن رد (s) و آلیزاریون یلو (ss) به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند و دو نمونه حقیقی نیز از پساب کارخانه نساجی اکباتان همدان و رنگ‌سازی الوان ثابت همدان در این پژوهش استفاده شده است. کلیه نمونه‌ها در یک راکتور الکترولیتی غیر مشتقی و بچ و به حجم 400 میلی‌لیتر مورد آزمایش قرار گرفته است. از یک قطعه فلز پلاتین به ابعاد 22cm به عنوان آند و دو قطعه فلز استیل ضد زنگ 304 به ابعاد 28cm به عنوان کاتد استفاده شده است. الکترودها در یک راستا قرار گرفتند تا ماکزیمم تلاطم و بازده جریان حاصل شود. جهت کنترل جریان و اعمال ولتاژ از دستگاه Power Supply استفاده شده است. نمونه‌ها تحت تأثیر ولتاژهای 4،8،12 و 16 ولت قرار گرفتند و اثر ولتاژ و اثر الکترولیت کمکی بر روی کاش درصد COD در طی زمانهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می‌دهد با افزایش ولتاژ و افزایش ماده A به عنوان مؤثرترین الکترولیت کمکی، میزان کاهش درصد COD افزایش می‌یابد که در بهترین شرایط کاهش درصد COD طی 120 دقیقه الکترولیز به 96% و میزان کاهش رنگ تا 100% رسیده است. نتایج کلیه آزمایشات توسط دستگاه UV-Vis مورد بررسی قرار گرفته است. و روند منطقی در کاهش ماکزیمم نقطه جذب آلاینده رنگی مشاهده شده است.

تصفیه الکتروشیمیایی، راکتور بچ، الکترود، آند، کاتد،‌ولتاژ، الکترولیت کمکی، COD